Σεβασμιώτατε Ποιμενάρχα μου την ευχή σας (δηλαδή του Χριστού)
Το τελευταίο διάστημα βρισκόμουν σε μεγάλο δίλημμα. Προβληματιζόμουν πολύ για το εάν θα έπρεπε να σας απευθύνω αυτήν την επιστολή. Έκανα υπομονή και περίμενα ώστε να μήν κάνω κάτι που αργότερα θα το μετάνιωνα. Κατά το διάστημα αυτό ρωτούσα και φίλους που γνωρίζω χρόνια από την ενορία μου αλλά και από άλλους που ζούν κοντά στην Εκκλησία. Δυστυχώς η υπομονή και η υπομονή όλων αυτών των αδελφών έχει εξαντληθεί.
Προχθές ξεφύλλιζα το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων και στάθηκα στο 5ο κεφάλαιο. Μας αναφέρει ο Ευαγγελιστής το περιστατικό όπου οδηγήθηκαν οι Απόστολοι στην φυλακή για να μη διαδίδουν άλλο την διδασκαλία του Ναζωραίου. Ύστερα από την θαυματουργική απελευθέρωση από άγγελο Κυρίου αντί να φύγουν από την πόλη της Ιερουσαλήμ και να κάνουν «υπακοή» , ξαναβρέθηκαν στο Ναό πρωί πρωί και συνέχιζαν το κήρυγμα. Όταν ο αρχιερέας τους ρώτησε γιατί συνεχίζουν ενώ τους έδωσαν αυστηρή εντολή για μην διδάσκουν περί του Ιησού, έλαβαν την απάντηση από τον Πέτρο «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις». Με αφορμή την απάντηση αυτή σας γράφω σήμερα.
Διανύουμε την τρίτη!!! εβδομάδα που οι Εκκλησίες στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας είναι κλειστές. Τρείς εβδομάδες χωρίς Εσπερινούς, χωρίς Χαιρετισμούς, χωρίς την δυνατότητα για Ιερή Εξομολόγηση, και πάνω από όλα Θεία Λειτουργία!!!. Τρείς εβδομάδες χωρίς την ουράνια τροφή. Μήπως ζούμε την εποχή που ο Πατροκοσμάς έλεγε ότι «Έρχονται καιροί, που θα ψάχνετε για να βρείτε παπά»;
Στην αρχή της επιστολής μου σας ζητώ την ευχή και εντός παρενθέσεως αναφέρω «δηλαδή του Χριστού». Γιατί το σημείωσα έτσι; Διότι εξ αιτίας της νέας πανδημίας που τα μέσα αριστοτεχνικά προβάλλουν, οι ποιμένες μας μοιάζουν άφαντοι. Έχουν φτάσει στο σημείο ορισμένοι ιερείς και δυστυχώς και της μητροπόλεώς μας να μην δίνουν την ευχή! Γνωρίζουν οι ιερείς Σεβασμιώτατε ότι όταν ζητάμε την ευχή ζητάμε την ευχή του Χριστού; Γνωρίζουν οι ιερείς ότι όταν δίνουν το χέρι τους δίνουν την ευχή του Χρίστου; Είναι δυνατό να κολλήσουμε ασθένεια από την Χάρη Του ;
Για να μας καθησυχάσουν, ποιμένες και ποιμενάρχες μας ανέφεραν ότι οι ναοί δεν θα κλείσουν αλλά θα παραμένουν ανοικτοί για ατομική προσευχή και για άναμμα κεριών. Μάλιστα μας συμβουλεύουν πως είναι περίοδος να μετατρέψουμε τα σπίτια μας σε κατ’οίκον εκκλησίες. Σεβασμιώτατε είμαι οικογενειάρχης. Από τη στιγμή που νυμφεύτηκα και άνοιξα σπίτι την ίδια στιγμή άνοιξα και τη δική μου κατ’οίκον εκκλησία. Δεν χρειάστηκε να μετατρέψω το σπίτι μου τώρα σε εκκλησία λόγω του Κορωνοϊού. Δόξα τω Θεώ στο σπίτι μου μπορώ να διαβάσω τις καθημερινές προσευχές και να ανάψω το κερί μου και το λιβάνι μου ακόμα. Δεν χρειάζεται να είναι ανοικτές οι εκκλησίες για αυτά. Οι ναοί υπάρχουν για να τελούνται οι Θείες Λειτουργίες και τα άλλα Ιερά Μυστήρια, αλλιώς είναι μόνο αρχιτεκτονήματα.
Αυτές τις ημέρες άκουσα και από, λίγους ευτυχώς, πως είναι κανόνας από τον Θεό η μή τέλεση των Ιερών Ακολουθιών στους ναούς και να κάνουμε υπομονή και πολύ προσευχή.
Γιατί θα πρέπει να δεχτούμε αυτή την ερμηνεία και να μην τη θεωρήσουμε ενέργεια εκ του πονηρού εν μέσω της Αγίας Τεσσαρακοστής για να μην λειτουργηθούμε; Λες ότι είναι κατά κάποιο τρόπο και ευλογία όλο αυτό...
Έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια να ξυπνάω την Κυριακή από τις κωδονοκρουσίες και πως αυτό είναι ειδοποίηση πως ξεκινά ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία. Με ενημερώνουν φίλοι μου σε άλλες περιοχές πως δεν σημαίνουν οι καμπάνες τις Κυριακές. Όταν τους ρωτάω και πως ξυπνάτε, μου απαντάνε ή από τα καροτσάκια των σούπερ μάρκετ που μετακινούνται στα πάρκινγκ ή από το κάλεσμα ορισμένων προς τα αδέσποτα για πρωινό φαγητό!!! Δεν σας ειρωνεύομαι αυτή τη στιγμή Σεβασμιώτατε αλλά σας αναφέρω πραγματικά περιστατικά. Εκεί καταντήσαμε, δηλαδή οι Ιεροί Ναοί..............