Ὁ Γέροντας Παΐσιος εἶχε τo προορατικό χάρισμα. Αὐτό ἀποδεικνύεται καί ἀπό τήν ἐπιστολή πού στή συνέχεια δημοσιεύουμε, τήν ὁποία εἶχε στείλει σέ γνωστό του πρόσωπο. Γιά τήν πληρέστερη κατανόηση τοῦ περιεχομένου τῆς πρέπει νά σημειώσουμε καί τά ἕξης: Ἡ γριούλα πού ἀξιώθηκε ὁ Γέροντας νά δεῖ ζωντανή τρεῖς ἡμέρες πρό τοῦ θανάτου τῆς (Ἰούλιος 1973) εἶναι ἡ Ἑλένη Πατέρα ἀπό τήν Κόνιτσα, ἡ ὁποία τό 1956 εἴχε φιλοξενησει στό σπίτι τῆς τό Γέροντα ἐπί τρεῖς μῆνες, ὅταν ἀντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα ὑγείας καί ἔκανε ἐντατική θεραπεία. Τό θάνατο αὐτῆς τῆς γριούλας προεῖδε ὁ Γέροντας καί χωρίς καμιά εἰδοποίηση βγῆκε ἀπό τό Ἅγιον Ὅρος καί πῆγε στό χωριό Ἅγιος Γεώργιος τῆς Πρέβεζας νά τήν δεῖ, στό σπίτι ποῦ τήν περιποιόταν ἡ κόρη τῆς Καίτη. Πράγματι ἡ γριούλα ἦταν στίς τελευταῖες της ὧρες. Ἀλλά ἐκεῖνο πού μᾶς κάνει νά θαυμάσουμε εἶναι ἡ πρόρρηση τοῦ Γέροντα, ὅτι θά περάσουν τουλάχιστον 20 χρόνια γιά νά ξανασυναντήσει τήν Ἑλένη Πατέρα στήν ἄλλη ζωή... Καί πράγματι μετά ἀπό 20 χρόνια καί κάτι, πεθαίνει καί ὁ ἴδιος (Ἰούλιος 1994). Ὅπως τό προεῖπε, ἔτσι καί ἔγινε!Τίμιος Σταυρός τή 25-10-73
Εὔχομαι πάντα νά ὑγιαίνετε ὅλοι σας. Ἔλαβον τήν ἐπιστολήν σας καί χάρηκα. Εἶναι ἀλήθεια καί ἐγώ ἀμέλησα νά σᾶς γράψω.
Σᾶς ἐνθυμοῦμαι ὅμως πάντα καί σᾶς εὐγνωμονῶ. Εἶναι πολύ μακρινές οἱ ἀποστάσεις καί τόσες ἄλλες δυσκολίες γιά νά συναντηθεῖ κανείς. Εὐχαριστῶ τόν Θεόν πού μέ ἀξίωσε νά ἰδῶ τήν γριούλα πρίν φύγει γιά τήν ἄλλη ζωή, διότι ἀνθρωπίνως θά πρέπει νά περάσουν τουλάχιστον ἄλλα 20 χρόνια γιά νά συναντηθοῦμε στήν ἄλλη ζωή.
Ὅταν κατεβεῖς στήν Ἀθήνα, καλόν ἦτο νά ἐπισκεπτόσουνα τήν γυναικείαν μονήν τῆς Ἁγίας Τριάδος στό Κορωπί καί ὅταν θά εἶχες μέ αὐτή ἕναν ἁπλό σύνδεσμο, ὅταν καμιά φορᾶ τυχαίνει νά κατεβαίνω, θαξέρουν ἐάν βρίσκεσαι στήν Ἀθήνα γιά νά συναντηθοῦμε. Στήν Μονήν αὐτή περνῶ, ὅταν τυχαίνει νά κατεβαίνω καί μένω καμιά φορᾶ, γιατί τή βοηθῶ σέ ὅ, τί μπορῶ, διότι τήν Γερόντισσα τήν γνώριζα ἀπό χρόνια, πρίν νά πάει στήν Μονήν, καθώς καί ἄλλας ψυχᾶς. Εἶναι ἡσυχαστικό καί ἀθόρυβο Μοναστήρι ἐν συγκρίσει μέ ἄλλα. Φυσικά ἐκτάκτως κατεβαίνω γιά κανένα σοβαρό πνευματικό θέμα...
Δέν ξέρω ἐάν ἀγόρασες τόν ἀββᾶ Ἰσαάκ τόν Σύρο, «Ἀσκητικοί Λόγοι», ἔκδοση Παπαδημητρίου. Αὐτό πολύ θά σέ βοηθήσει, ἀλλά χρειάζεται νά τό μελετήσεις λίγο-λίγο γιά νά ἀφομοιώνεις τήν τροφή. Ἐπίσης μία ἀτμόσφαιρα ἡσυχαστική δωματίου θά σέ βοηθοῦσε πολύ γιά νά συνηθίσεις καί στήν ἀτομική προσευχή περισσότερο, διότι αὐτό θά σού ἔδινε μία ἁπαλάδα πνευματική, τήν ὁποία διώχνεις πολλές φορές μέ τά τρεχάματα γιά ἑσπερινούς. Ἐπίσης νά καλλιεργεῖς τήν ἀδιάλειπτη προσευχή καί σιγά-σιγά τήν νοερά, ἡ ὁποία ἑνώνει τό παιδί μέ τόν πατέρα. Αὐτά.
Διά τόν Χαρίλαον καλό εἶναι νά κάνεις δουλειά στήν Λίνα καί ἀπό τή Λίνα νά μεταδοθεῖ στόν Χαρίλαο καί ὁ Θεός θά βοηθήσει, διότι ἔχει ἀγαθή καρδιά.
'Ἐδῶ καλά, δόξα τῷ Θεῶ. Μία μικρή ἀνωμαλία ἔχω στήν κοιλιά, στά ἔντερα, καί προσέχω ὅσο μπορῶ. Ἔχω ἐνοχλήσεις, γουργουρητά καί κοψίματα κ.λπ. καί μέ ἐλαφρό κρυολόγημα χειρότερα. Προσέχω μερικά ποῦ μέ ἐνοχλοῦν καί περνοῦν...
Μέ ἀγάπη Χριστοῦ
Παΐσιος
πηγή panagiaalexiotissa