Οι
άριστες θεολογικές του γνώσεις, αλλά και η θερμή του πίστη, ανέδειξαν
τον Πατρίκιο επίσκοπο Προύσσης. Η θέση αυτή για τον Πατρίκιο υπήρξε
πνευματικό φρούριο για την υπεράσπιση του Ευαγγελίου και ορμητήριο για
την πάταξη της ειδωλολατρικής πλάνης. Στην αποστολική του αυτή εργασία
δε θέλησε να είναι μόνος. Είχε μαζί του και τρεις πρόθυμους συνεργάτες,
τον Ακάκιο, το Μένανδρο και τον Πολύαινο. Μαζί τους ο Πατρίκιος έφερε
στη χριστιανική πίστη πολλούς ειδωλολάτρες. Αυτό, όμως, καταγγέλθηκε
στον άρχοντα Ιουλιανό τον Υπατικό, και αμέσως συνελήφθησαν. Ο άρχοντας
με φιλοσοφικές συζητήσεις προσπάθησε να πείσει τον Πατρίκιο ότι ο
Χριστός δεν είναι Θεός. Ο Πατρίκιος, με τη ρητορική δεινότητα και την
άριστη θεολογική κατάρτιση που διέθετε, ανέτρεψε το ένα μετά το άλλο τα
επιχειρήματα του Ιουλιανού. Αυτός, βλέποντας την ιδεολογική συντριβή
του από το χριστιανό διδάσκαλο, διέταξε και αποκεφάλισαν τον Πατρίκιο
με τους τρεις συνεργάτες του.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Τετράς θεοφόρητος, Ἱεραρχῶν ἱερῶν, Τριάδα τὴν ἂκτιστον, κατ’ ἐναντίον
ἐχθρῶν, πανσόφως ἐκήρυξε, Πατρίκιος ὁ τῆς Προύσης, θεηγόρος ποιμάντωρ,
Ἀκάκιος σὺν Μενάνδρῳ, καὶ Πολύαινος ἃμα· διὸ καὶ ὡς ἀθλήσαντες, δόξης
ἠξιώθησαν.Ἦχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
πηγή panagiaalexiotissa