*Δείτε στο τέλος σχόλιο του Ελληνορθόδοξου Παλμού
Πρωτοφανής και ριζική αλλαγή στον χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών προωθείται στην ελληνική με το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (ΠΣ) στα Θρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου, το οποίο πιλοτικά ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2011 σε 99 Δημοτικά και σε 68 Γυμνάσια της Ελλάδος.
Πρωτοφανής και ριζική αλλαγή στον χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών προωθείται στην ελληνική με το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (ΠΣ) στα Θρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου, το οποίο πιλοτικά ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2011 σε 99 Δημοτικά και σε 68 Γυμνάσια της Ελλάδος.
Την εκπόνηση αυτού του νέου ΠΣ ανέλαβε Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων που
συστήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και
στην οποία συμμετείχαν Καθηγητές από Θεολογικές Σχολές, Σχολικοί
Σύμβουλοι και Θεολόγοι εκπαιδευτικοί!
Αν διαβάσει κανείς με προσοχή το «Πρόγραμμα Σπουδών» και τον «Οδηγό Εκπαιδευτικού», που συνέταξε η
Επιτροπή, αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μια πολύ κοπιαστική εργασία, η
οποία δημιουργεί ένα εντελώς πρωτότυπο πλαίσιο για την προσφορά του
μαθήματος των Θρησκευτικών με σύγχρονες παιδαγωγικές μεθόδους.
Κάτι το εντελώς απαραίτητο, αφού είναι κοινώς παραδεκτό ότι το μάθημα
των Θρησκευτικών,
με τον τρόπο που συνήθως προσφέρεται στα σχολεία, δεν εκπληρώνει τους
υψηλούς στόχους και τις προσδοκίες που καλείται να υπηρετήσει. Ωστόσο το
νέο ΠΣ, παρά τις υψηλές προσδοκίες των συντακτών του, παρουσιάζει
σοβαρά προβλήματα:
Οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί που δοκίμασαν την πιλοτική
εφαρμογή του, ομολογούν τις τεράστιες ελλείψεις και αδυναμίες των
σχολείων τόσο από πλευράς υλικοτεχνικής υποδομής, όσο και από απόψεως
επιμορφώσεως των εκπαιδευτικών, οι οποίοι είναι εντελώς ανέτοιμοι για να
προχωρήσουν στην υλοποίησή του!
Το σημαντικότερο όμως και άκρως επικίνδυνο πρόβλημα είναι το ότι το νέο
ΠΣ δεν περιορίστηκε σε μια αλλαγή στη μεθοδολογία του μαθήματος η στην
προσέγγιση των μαθητών με πρωτότυπους τρόπους, αλλά προχώρησε με
αδικαιολόγητη βιασύνη σε μια ριζική καινοτομία: Την μετάλλαξη του
μαθήματος των Θρησκευτικών σε μάθημα θρησκευτικού συγκρητισμού.
Έτσι, μαζί με την Ορθόδοξη πίστη και παράδοση συγχωνεύονται διδασκαλίες
και παραδόσεις από τον Ρωμαιοκαθολικισμό, τον Προτεσταντισμό και τα
παρακλάδια του, καθώς επίσης και από τις θρησκείες του Ιουδαισμού, του
Ισλάμ, του Ινδουισμού, του Βουδισμού, του Ταοϊσμού και του
Κομφουκιανισμού.
Όπως γράφει και ο Οδηγός Εκπαιδευτικού: «Με το νέο ΠΣ για πρώτη φορά
επιχειρείται η διδασκαλία των θρησκευτικών στην υποχρεωτική εκπαίδευση»…
Καί η αρχή γίνεται μόλις από την Γ΄ Δημοτικού! Μιά ματιά στο Πρόγραμμα
Σπουδών είναι αποκαλυπτική: Οι μαθητές Γ΄ Δημοτικού καλούνται να
γνωρίσουν όχι μόνο τον χριστιανικό ναό (καμπάνα, κεριά, εικόνες,
Σταυρός), αλλά και την συναγωγή (ραββίνος, τορά, μενορά, κιπά, τεφιλίν),
το τζαμί η τέμενος (Κοράνιο, μιναρές, μουεζίνης, χατίπης ιμάμης, νίψεις
προσώπου, χεριών και ποδιών, βγάλσιμο παπουτσιών, μάσμπαχ) καθώς και
σύμβολα θρησκειών του κόσμου όπως η σβάστικα (Ινδουισμός) το γιν και το
γιάνγκ, το ωμ, ο τροχός διδασκαλίας του Βούδα» (σελ. 31).
Αντιστοίχως στην διδακτική ενότητα «Η χαρά της γιορτής. Τα Χριστούγεννα»
(σελ. 32) οι μαθητές της Γ΄ Δημοτικού θα διδαχθούν εκτός από την
βιβλική αφήγηση, την Γέννηση του Χριστού στο Κοράνι καθώς και γιορτές
Θρησκειών του κόσμου: Ρας Ασανά: Η αρχή της χρονιάς για τους Εβραίους,
το τέλος του Ramadan των Μουσουλμάνων, Holi: Το τέλος του χειμώνα και η
αρχή της άνοιξης για τους Ινδουιστές (κ.ο.κ.).
Στην ϛ΄ Δημοτικού, στην ενότητα «Άγιοι Άνθρωποι» (σελ. 57), οι μαθητές
παρακινούνται να γνωρίσουν «αγίους ανθρώπους άλλων θρησκειών».
Η
παραπομπή στην σχετική παράγραφο των βασικών θεμάτων είναι εξωφρενική:
«Άγιοι άνθρωποι στις θρησκείες του κόσμου: Βούδας, Κομφούκιος, Μωάμεθ,
Βισνού (Κρίσνα), Δαλάι Λάμα, Γκάντι και πολλά άλλα πρόσωπα ιστορικά η
μυθικά». Παρόμοιες θρησκολογικές αναφορές, οι οποίες μάλιστα διδάσκονται
παράλληλα κι όχι σε ξεχωριστές ενότητες, βρίσκονται σε όλες τις τάξεις
από την Γ΄ Δημοτικού μέχρι και την Γ΄ Γυμνασίου!
Κι είναι ν’ απορεί κανείς πως ένα πρόγραμμα που υποτίθεται ότι ακολουθεί
σύγχρονες διδακτικές κατευθύνσεις «με κέντρο τις ανάγκες και τις
κλίσεις των μαθητών», δεν λαμβάνει υπ᾽ όψιν το αυτονόητο: ότι ένα παιδί
Δημοτικού Σχολείου δεν μπορεί να αφομοιώσει τόσο δύσκολους όρους και να
διακρίνει έννοιες σε τόσο μεγάλη ευρύτητα και ποικιλία.
Μπορεί, για
παράδειγμα, ένα μικρό παιδί να μαθαίνει παράλληλα 10 ξένες γλώσσες;…
Εξ άλλου αυτή καθαυτή η παράλληλη αναφορά στις θρησκείες όλου του κόσμου
που προτείνει το νέο Π.Σ. προκαλεί σύγχυση ακόμα και στις μεγαλύτερες
ηλικίες και ευνοεί την εσφαλμένη αντίληψη ότι «όλες οι θρησκείες το ίδιο
πράγμα λένε με τον δικό της τρόπο η καθεμιά» (θρησκευτικός
συγκρητισμός).
Ωστόσο οι υποστηρικτές του νέου Προγράμματος προβάλλουν εύλογες
δικαιολογίες. Λένε: Στο σημερινό σχολείο ο δάσκαλος η ο καθηγητής
απευθύνεται όχι μόνο σε Έλληνες αλλά και σε αλλοδαπούς μαθητές. Οφείλει
λοιπόν να προσφέρει ένα μάθημα που θα «αγκαλιάζει» όλη την τάξη.
Πράγματι τα παιδιά, από τις ξένες χώρες θα χαίρονται να ακούν τον
δάσκαλο να διδάσκει στοιχεία της θρησκείας και του πολιτισμού τους.
Παρομοίως όμως θα ενθουσιαστούν, αν τους μιλά στην γλώσσα τους κι αν
διδάσκει την ιστορία τους.
Τι θα κάνουμε λοιπόν; Θα βάλουμε όλα τα παιδιά να μάθουν την ιστορία της
Αλβανίας και του Πακιστάν και της χώρας κάθε μετανάστη;…Από την άλλη
πλευρά είναι σοβαρός ο σχεδιασμός ενός προγράμματος σπουδών, ο οποίος
εξαρτάται από τα κύματα των μεταναστών;
Κι αν οι μετανάστες
εγκαταλείψουν την πατρίδα μας, όπως ήδη έχει αρχίσει σταδιακά να
συμβαίνει λόγω οικονομικής κρίσεως, θα αλλάξουμε πάλι τον προσανατολισμό
της Παιδείας μας;
Όσο για την εκβιαστική απειλή ότι αν δεν κάνομε αυτή την αλλαγή,
κινδυνεύουμε να χάσουμε εντελώς το μάθημα, θα απαντήσουμε με παρρησία:
Ναί! Προτιμάμε να μη διδάσκονται τα παιδιά καθόλου θρησκευτικά, παρά να
αφήσουμε αυτό το έκτρωμα θρησκευτικού συγκρητισμού να δηλητηριάζει τις
ψυχές τους.
Είναι τραγική η διαπίστωση του αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος
κ.κ. Ιερωνύμου, όπως την εξέφρασε κατά την ομιλία του στην Θεολογική
Ακαδημία της Μόσχας: «Εδώ στην Ρωσία προσπαθείτε να εντάξετε τα
Θρησκευτικά στα σχολεία, ενώ στην Ελλάδα γίνεται το ακριβώς αντίθετο»!
Πράγματι! Αλλεπάλληλες είναι οι επιθέσεις που δέχεται το μάθημα των
Θρησκευτικών στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια: Δυνατότητα απαλλαγής με
απλή αίτηση, περιορισμός των ωρών διδασκαλίας, κατάργηση του μαθήματος
στα ΕΠΑΛ, και τώρα, νέο σοβαρό πλήγμα: Μετάλλαξη σε Μάθημα Πανθρησκείας!
Ας ελπίσουμε ότι οι αρμόδιοι θα αντιληφθούν την σοβαρότητα του θέματος
και θα αποσύρουν το εν λόγω Πρόγραμμα Σπουδών για τα Θρησκευτικά. […].
του περιοδ. «Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ»
* Το σχόλιο μας : Αίσχος και Ντροπή σε όσους επιχειρούν να ξηλώσουν κάθε τι Χριστιανικό, Ελληνικό και Ορθόδοξο μέσα στην ίδια τους την Πατρίδα...... την Πατρίδα μας.
Βγάζουμε τα μάτια μας, με τα ίδια μας τα χέρια..........
Ο ανθελληνισμός συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς και παίρνει μεγάλες διαστάσεις....... Ως πότε αυτή η χώρα θα κατρακυλάει.......... Ντροπή!!!