Γράφει ὁ π. Διονύσιος Ταμπάκης, Ἱερὸς ναὸς Γενεσίου τῆς Θεοτόκου,
Ναύπλιο
Τόσες δεκαετίες μέσα στὰ Πανεπιστήμια καὶ στὴν Θεολογικὴ σπουδή, ποιὸ εἶναι τελικὰ τὸ μήνυμα ζωῆς πού ἀποκομίσατε; Αὐτὴν τὴν ἐρώτηση ἔκαμα στὸν μακαριστὸ Καθηγητὴ τῆς Θεολογίας Στυλιανὸ Παπαδόπουλο (+Μοναχὸ Γεράσιμο) ὅταν πρὶν καιρό, μία Κυριακὴ πρωϊ, εἶχε ἐπισκεφθεῖ τὴν Ἐκκλησία μας στ’ Ἀνάπλι. Καὶ ἐκεῖνος μὲ βεβαιότητα καὶ ἁπλότητά μου ἀπάντησε:
«Νὰ ἀγαπήσουμε τοὺς Ἁγίους! Νὰ τοὺς κάνουμε φίλους μας, διότι μέσα ἀπὸ αὐτοὺς βλέπουμε τὸν ἴδιο τὸν Ἰησοῦ Χριστό.» Καὶ πράγματι, οἱ Ἅγιοι λειτουργοῦν σὰν Θεϊκοὶ καθρέπτες. Μέσα σὲ αὐτοὺς βλέπεις τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὸ μεγαλεῖο του Χριστοῦ μας, καὶ λαχταρᾶς τὸν Παράδεισο. Σὰν μία παλαιὰ οἰκογενειακὴ φωτογραφία πού σου φέρνει θύμισες καὶ νοσταλγίες....
Οἱ Ἅγιοι εἶναι φίλοι καὶ οἰκεῖοι του Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ δικοί μας. Καὶ ἐὰν μὲ τοὺς ἀνθρώπους γενικὰ πρέπει νὰ προσέχουμε τὶς οἰκειότητες, γιατί δὲν ξέρουμε ποὺ θὰ μᾶς βγάλουν, ἐντούτοις μὲ τοὺς Ἁγίους ἐπιβάλλεται νὰ ἀποκτήσουμε τέτοια οἰκειότητα ,ἀρχοντικὴ ἄνεση, λατρεία , πόθο καὶ ἀγάπη, πιὸ πολὺ καὶ ἀπὸ αὐτὴν ποὺ ἔχει καὶ ἡ πιὸ καλὴ Μάνα τοῦ κόσμου γιὰ τὸ παιδί της. Δυστυχῶς ὅμως τὶς περισσότερες φορὲς μεταχειριζόμαστε τοὺς Ἁγίους σὰν διακοσμητικὰ ἀντικειμενα ἢ σὰν τοὺς λησμονημένους καὶ σκονισμένους πυροσβεστῆρες ποὺ....
Τόσες δεκαετίες μέσα στὰ Πανεπιστήμια καὶ στὴν Θεολογικὴ σπουδή, ποιὸ εἶναι τελικὰ τὸ μήνυμα ζωῆς πού ἀποκομίσατε; Αὐτὴν τὴν ἐρώτηση ἔκαμα στὸν μακαριστὸ Καθηγητὴ τῆς Θεολογίας Στυλιανὸ Παπαδόπουλο (+Μοναχὸ Γεράσιμο) ὅταν πρὶν καιρό, μία Κυριακὴ πρωϊ, εἶχε ἐπισκεφθεῖ τὴν Ἐκκλησία μας στ’ Ἀνάπλι. Καὶ ἐκεῖνος μὲ βεβαιότητα καὶ ἁπλότητά μου ἀπάντησε:
«Νὰ ἀγαπήσουμε τοὺς Ἁγίους! Νὰ τοὺς κάνουμε φίλους μας, διότι μέσα ἀπὸ αὐτοὺς βλέπουμε τὸν ἴδιο τὸν Ἰησοῦ Χριστό.» Καὶ πράγματι, οἱ Ἅγιοι λειτουργοῦν σὰν Θεϊκοὶ καθρέπτες. Μέσα σὲ αὐτοὺς βλέπεις τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὸ μεγαλεῖο του Χριστοῦ μας, καὶ λαχταρᾶς τὸν Παράδεισο. Σὰν μία παλαιὰ οἰκογενειακὴ φωτογραφία πού σου φέρνει θύμισες καὶ νοσταλγίες....
Οἱ Ἅγιοι εἶναι φίλοι καὶ οἰκεῖοι του Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ δικοί μας. Καὶ ἐὰν μὲ τοὺς ἀνθρώπους γενικὰ πρέπει νὰ προσέχουμε τὶς οἰκειότητες, γιατί δὲν ξέρουμε ποὺ θὰ μᾶς βγάλουν, ἐντούτοις μὲ τοὺς Ἁγίους ἐπιβάλλεται νὰ ἀποκτήσουμε τέτοια οἰκειότητα ,ἀρχοντικὴ ἄνεση, λατρεία , πόθο καὶ ἀγάπη, πιὸ πολὺ καὶ ἀπὸ αὐτὴν ποὺ ἔχει καὶ ἡ πιὸ καλὴ Μάνα τοῦ κόσμου γιὰ τὸ παιδί της. Δυστυχῶς ὅμως τὶς περισσότερες φορὲς μεταχειριζόμαστε τοὺς Ἁγίους σὰν διακοσμητικὰ ἀντικειμενα ἢ σὰν τοὺς λησμονημένους καὶ σκονισμένους πυροσβεστῆρες ποὺ....
μόνο σὲ μία μεγάλη ἀνάγκη ἴσως
τοὺς θυμηθοῦμε. Ἀντιθέτως καὶ εὐτυχῶς ὅμως βλέπουμε καὶ πολλὲς καλὲς ψυχὲς ποὺ
τοὺς ἔχουν σὲ τέτοια ἀνέκφραστη λαχτάρα καὶ ἀγάπη, ποὺ μᾶς συγκινοῦν πραγματικά.Ἀναφέρονται
στὸ εὐλογημένο νεοεκδοθὲν βιβλίο « ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΗ» (Ι.Ἠσυχ.Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος-Χαλκιδικὴ) τὰ περὶ τοῦ Γερω-Συμεὼν
τοῦ Γρηγοριάτου τὰ ἑξῆς:
«Ἂν τὸν ἐπαινοῦσες γιὰ τὴν τελειότητα μὲ τὴν ὁποία σκούπιζε
τὸ καλντερίμι ἀπαντοῦσε μὲ μεγάλη σοβαρότητα:«Μὰ βέβαια! Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ
γίνει ἀλλιῶς. Σήμερα θὰ ἔλθει ἡ Βασίλισσα τῶν Οὐρανῶν, ἢ ὁ Δεσπότης Χριστός, ἢ ὁ
μέγας Ἱεράρχης Νικόλαος ἢ ὁ μέγας Στρατάρχης τοῦ Χριστοῦ Γεώργιος κ.ο.κ. Μάλιστα
εἶχε ἁπλότητα παιδικὴ καὶ αὐθόρμητα ἐπικαλοῦνταν μὲ ὄμορφους χαρακτηρισμοὺς τοὺς
Ἁγίους. «Βρὲ παλληκάρι μου» ἔλεγε στὸν ἅγιο Δημήτριο, «σὲ παρακαλῶ κᾶνε μου τὴν
χάρη».
Τοῦ Παναγίου Θεοῦ λοιπὸν συνεργοῦντος, κάναμε τὸ τόλμημα νὰ
παρουσιάσουμε στὴν ἀγάπη σᾶς τοὺς Φίλους μας Ἁγίους ὡς προστάτες καὶ φύλακες σὲ
κάθε περίσταση τῆς ἐπιγείου βιοτῆς μας. Ὅλοι οἱ Ἅγιοι ἔχουν τὴν χάρη Τοῦ Θεοῦ νὰ
βοηθᾶνε ὅσους τοὺς ἐπικαλοῦνται καὶ πολὺ χαίρεται τότε ὁ καλός μας Χριστὸς .
Μάλιστα ὁ λαὸς μέσα ἀπὸ τὴν εὐλάβεια καὶ τὴν ἅγιο-ἐμπειρία τοῦ ἔχει κατατάξει
πολλοὺς Ἁγίους , συμμάχους καὶ ταχυτάτους ἀντιλήπτορες γιὰ συγκεκριμένες
περιστάσεις τῆς ζωῆς του. π.χ. γιὰ τοὺς Ναυτικοὺς δέεται στὸν Ἅγιο Νικόλαο, γιὰ
τὶς παθήσεις τῶν ματιῶν στὴν Ἁγία Παρασκευή, γιὰ τὴν παιδεία στοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες,
γιὰ τοὺς ἀγροὺς τὸν Ἅγιο Τρύφωνα,γιὰ νὰ παγώνουν οἱ ληστὲς στὸν Ὅσιο Ἀρσένιο τὸν
Καππαδόκη κ.α. Ἐντρυφώντας λίγο περισσότερο καὶ μὲ τὴν συνδρομὴ πολλῶν ἄλλων εὐλαβῶν
πονημάτων, προσπαθήσαμε νὰ ἀποκαλύψουμε πολλοὺς προστάτες Ἁγίους γιὰ τὶς
διάφορες περιπτώσεις-δυσκολίες, προβλήματα, ἀνάγκες κ.α. στὴν πολύμοχθη στράτα
τῆς ζωῆς μας. Ἀκολούθως, ἐπιχειρήσαμε νὰ βροῦμε, ὡς ἄλλους λαμπροὺς θησαυρούς, Ἁγίους,
ποὺ καὶ ἐκεῖνοι διαβήκανε ἀπὸ τὴν ἴδια μὲ ἐμᾶς ἀτραπὸ καὶ κάμινο τῶν δοκιμασιῶν
τῆς ζωῆς, ἀσχέτου ἐποχῆς, ἢ Ἁγίους ποὺ στάθηκαν θεραπευτὲς καὶ καταλύτες
παρομοίων προβλημάτων, πειρασμῶν ἢ ἀσθενειῶν καὶ μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ
καταφέρανε νὰ «ἐκβάλουν εἰς νίκην». Κατὰ τὸν λόγο Τοῦ Κυρίου μᾶς «θαρσεῖτε ἐγὼ
νενίκηκα τὸν κόσμον.»(Ἰωάνν.ἰστ΄33). Ἐπίσης κάποιες φορὲς ἀνάγουμε καὶ ἐτοιμολογικὰ
σὲ ἕναν ἀντοίστοιχο Ἅγιο λ.χ. γιὰ τοὺς κινδύνους, προσφεύγουμε στὸν Ἅγιο Ἀκίνδυνο
, γιὰ νὰ παύει ὁ Θεὸς τὸ κακό, στὸν Ἅγιο Παυσίκακο,γιὰ νὰ τελεσφοροῦν οἱ ὑποθέσεις
μας στὸν Ἅγιο Τελέσφορο, κ.α. ἀλλὰ ἔστω καὶ ἔτσι, ἀρκετὲς φορὲς εἶναι ἐκεῖνες
ποὺ ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ εἶδε θερμὴ βοήθεια ἀπὸ τοὺς Ἁγίους ποὺ ἀκόμη καὶ ἐτοιμολογικὰ
ἐπικαλεῖται. Τούτους λοιπὸν τοὺς πολύτιμους Ἁγιομαργαρίτες προσφέρουμε στὴν ἀγάπη
σας, γιὰ νὰ τοὺς ἔχετε ἅγιο φυλαχτὸ στὴν εὐλογημένη κλίμακα τῆς ζωῆς σας. Σὲ
κάθε λοιπὸν ξεχωριστὴ περίπτωση, ποὺ καταγράφεται στὸ βιβλίο,κατατάσσεται μαζὶ
καὶ ὁ Ἅγιος, Ὅσιος ἢ Μάρτυρας κ.ο.κ. ποῦ δύναται νὰ μᾶς βοηθήσει σὰν ἀληθινὸς ἀδελφός
μας. Προτάσσουμε ἐπίσης τὸ ἀπολυτίκιό του(γιὰ ὅσους γνωρίζουν νὰ ψάλλουν, ὑπάρχουν
καὶ οἱ ἀνάλογες ἐνδείξεις τῶν ἤχων καὶ τρόπων)καθὼς καὶ τὴν ἡμέρα μνήμης τους
γιὰ νὰ τοὺς τιμᾶμε ἀκόμη περισσότερο. Ἐπίσης μποροῦμε νὰ κάνουμε καὶ
κομβοσχοίνι στοὺς Ἁγίους γιὰ τὴν κάθε περίσταση (περισσότερα βλέπε στὸ τέλος τοῦ
βιβλίου γιὰ τὴν ἀξία καὶ χρήση τοῦ κομβοσχοινίου) λέγοντας κάθε φορᾶ «Ἅγιε… (τὸ ὄνομα τοῦ ἀντιστοίχου Ἁγίου) πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν». Ἐπίσης θὰ θέλαμε νὰ
διασαφήσουμε κάθε ἐνδεχόμενη παρεξήγηση, ἀφοῦ τὸ πλῆθος τῶν ἀναφερομένων
περιπτώσεων ἴσως φανεῖ ὡς ὑπερβολικὴ περιπτωσιολογία καὶ σχολαστικὴ
κατηγοριοποίηση τῶν Ἁγίων. Πράγματι ὅλοι οἱ Ἅγιοι μέσα στὴν εὔσπλαχνη ἐν Χριστῷ
ψυχὴ τοὺς βοηθοῦν ὅσους τοὺς παρακαλοῦν δίχως διακρίσεις αἰτημάτων καὶ ὑποθέσεων
.Δὲν ἀποτελεῖ προνόμιο ὁρισμένων Ἁγίων ἡ συγκεκριμένη βοήθεια πρὸς τοὺς ἐπικαλούμενους
πιστοὺς .Ὅμως μὲ τὸ βιβλίο τοῦτο δίνεται ἡ εὐκαιρία στοὺς Χριστιανοὺς α)νὰ
γνωρίσουν καλύτερά τους Ἁγίους, β)νὰ ἀναφέρονται σὲ ἐκείνους μὲ τρόπον
συγκεκριμένο , ὡς γνησίους φίλους σὲ κάθε τοὺς ξεχωριστὸ πρόβλημα καὶ μάχη τὴν ὁποία
δίνουν καθημερινὰ ἔχοντάς τους ὡς ἀποτελεσματικὰ ὄπλα στὴν φαρέτρα τῆς πίστεώς
τους καὶ ἔτσι γ)νὰ μπορέσουν στὸ τέλος νὰ τοὺς ἀγαπήσουν.
Τέλος ὀφείλουμε νὰ ἐκφράσουμε τὶς ὁλόψυχες εὐχαριστίες στὸν
Δωρεοδότη Κύριό μας Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ στὴν γλυκυτάτη Παναγία μας ποὺ μᾶς ἀξιώνουν
νὰ ἐκδώσουμε τὸ παρὸν ταπεινὸ πόνημα ὅπου καὶ εὐχόμαστε νὰ ἀποτελέσει τὸ
καθημερινὸ γλυκὸ μᾶς ἐντρύφημα ποὺ θὰ καθιστά τους Ἁγίους ἀέναα κατοίκους τῆς
καρδιᾶς μας. Ἀπὸ ἀπρόσιτους καὶ ξένους ποὺ τοὺς εἴχαμε ἕως τώρα ,νὰ τοὺς
κάνουμε φίλους ζεστοὺς καὶ νοσταλγικοὺς συνοδοιπόρους μας στὸν πηγεμό μας πρὸς
τὴν ἀνέσπερη Βασιλεία Τοῦ Χριστοῦ μας , ἀφοῦ «οὐκέτι ἐσμὲν ξένοι καὶ πάροικοι,
ἀλλὰ συμπολίται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι του Θεοῦ» ( Ἐφεσ. β΄19).