Στήν περιοχή τῆς Τιβεριάδος βρίσκεται τό χωριό Μάγδαλα. Σέ αὐτό τό χωριό γεννήθηκε ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ἡ πιστή καί ἀφοσιωμένη μαθήτρια τοῦ Χριστοῦ μας. Εἶναι ἡ Ἁγία πού ἐπηρέασε καί ἄφησε τά σημάδια της ἕως τήν σημερινή ἐποχή ἀφοῦ σ’ αὐτήν ὀφείλουμε τήν παράδοση τῆς βαφῆς τῶν κόκκινων αὐγῶν καί τῆς ἀνταλλαγῆς τοῦ Πασχαλινοῦ χαιρετισμοῦ «Χριστός Ἀνέστη!» «Ἀληθῶς Ἀνέστη!». Καί αὐτό γιατί, ἡ Μαγδαληνή πῆγε στόν αὐτοκράτορα Τιβέριο γιά νά καταγγείλει τήν ἀπαράδεκτη στάση τοῦ Πιλάτου στην δίκη Τοῦ Χριστοῦ και διηγήθηκε περιληπτικά τά τῆς ζωῆς τοῦ Κυρίου, τό Σταυρικό θάνατό Του καί τήν Ἀνάστασή Του....
Ὁ
αὐτοκράτορας πού ἕως ἐκείνη τή στιγμή ἄκουγε μέ ἐνδιαφέρον τήν διήγηση
τῆς Μαγδαληνῆς, μόλις ἄκουσε γιά την Ἀνάσταση γέλασε καί εἶπε:
ὅτι εἶναι ἀδύνατον κάποιος πού ἔχει πεθάνει καί ταφεῖ, νά ἀναστήσει τόν ἑαυτό του. Ἐκείνη τή στιγμή ἔτυχε να περνᾶ μιά σκλάβα πού κουβαλοῦσε ἕνα πανέρι μέ αὐγά. Γυρνᾶ τότε ὁ αὐτοκράτορας καί λέει στή Μαγδαληνή: Ἄν αὐτά τά αὐγά γίνουν κόκκινα, τότε ἐγώ θά πιστέψω ὅτι ὁ Χριστός γιά τόν ὁποῖο μοῦ μιλᾶς Ἀναστήθηκε». Χωρίς ἐνδοιασμό ἡ Μαγδαληνή πλησιάζει τήν σκλάβα καί παίρνει ἕνα αὐγό πού μόλις το ἀκούμπησε ἔγιναν ὅλα κόκκινα. Δείχνει τότε ἡ Μαγδαληνή τό αὐγό και λέει στόν Τιβέριο: «Χριστός Ἀνέστη!»
ὅτι εἶναι ἀδύνατον κάποιος πού ἔχει πεθάνει καί ταφεῖ, νά ἀναστήσει τόν ἑαυτό του. Ἐκείνη τή στιγμή ἔτυχε να περνᾶ μιά σκλάβα πού κουβαλοῦσε ἕνα πανέρι μέ αὐγά. Γυρνᾶ τότε ὁ αὐτοκράτορας καί λέει στή Μαγδαληνή: Ἄν αὐτά τά αὐγά γίνουν κόκκινα, τότε ἐγώ θά πιστέψω ὅτι ὁ Χριστός γιά τόν ὁποῖο μοῦ μιλᾶς Ἀναστήθηκε». Χωρίς ἐνδοιασμό ἡ Μαγδαληνή πλησιάζει τήν σκλάβα καί παίρνει ἕνα αὐγό πού μόλις το ἀκούμπησε ἔγιναν ὅλα κόκκινα. Δείχνει τότε ἡ Μαγδαληνή τό αὐγό και λέει στόν Τιβέριο: «Χριστός Ἀνέστη!»
Ὅσοι
λοιπόν ἐπιθυμοῦμε να τηροῦμε τά Θρησκευτικά ἔθιμα τά ὁποῖα ἔχουν
ἔρεισμα, στην Ἐκκλησιαστική μας παράδοση, ἄς βάψουμε κόκκινα καί μόνο
κόκκινα τά αὐγά τοῦ Πάσχα. Γιατί σήμερα πού ἡ ἐκοσμίκευση τείνει νά
ἀλλοιώσει ἀκόμα καί ἐκείνα πού αἰῶνες τώρα οἱ πρόγονοί μας τηροῦσαν μέ
εὐλάβεια καί σεβασμό βλέπουμε ἀρκετοί νά βάφουν τά πασχαλινά αὐγά τους
πράσινα, κίτρινα, μπλέ κ.ἄ.
Ἀπό
τή στιγμή πού γνωρίζουμε την οὐσία καί τόν συμβολισμό πού περιέχει τό
Κόκκινο αὐγό ἄς μήν παρεκκλίνουμε, ἄς ἐπιμείνουμε, και ὅταν τό
τσουγκρίζουμε, μέ χαρά νά ἀνταλλάσσουμε τήν Πασχάλια διαβεβαίωση: «Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!».