Ὁ ἄντρας λάτρευε τὴ γυναίκα καὶ τῆς τὸ ἔδειχνε μὲ κάθε εὐκαιρία…
Ἡ γυναίκα τοῦ ἦταν ὄμορφη, εὐαίσθητη ἀλλὰ φιλάσθενη.
Ὁ ἄνδρας χρειάστηκε νὰ φύγει στὸν πόλεμο,
ὅπου πέρασε πολλὲς δυσκολίες καὶ παρ’ ὀλίγο νὰ χάσει καὶ τὴν ζωή του.
Προσευχόταν καθημερινὰ νὰ τὸν ἀφήσει ὁ Θεὸς νὰ ζήσει γιὰ νὰ γυρίσει ξανὰ στὴν πολυαγαπημένη τοῦ γυναίκα.
Ὅλη του ἡ σκέψη ἦταν νὰ τὴν σφίξει στὴν ἀγκαλιά του κι αὐτὸ τοῦ ἔδινε κουράγιο νὰ ἀντέξει τὴν πείνα, τὸ κρύο καὶ τοὺς τραυματισμούς.
Ὅταν τελείωσε ὁ πόλεμος, γεμάτος χαρὰ ξεκίνησε γιὰ τὸ σπίτι του......
Στὸ δρόμο ὅμως συνάντησε ἕνα οἰκογενειακὸ φίλο ποὺ τὸν συλληπήθηκε γιὰ τὴν συμφορὰ ποὺ τοὺς βρῆκε.
«Ποιὰ συμφορά;» ρώτησε αὐτὸς ὅλος ἀνησυχία.
«Δὲν τὸ ἔμαθες; Ἡ γυναίκα σου ἔπαθε μία μολυσματικὴ ἀσθένεια
καὶ ἔχει παραμορφωθεῖ τὸ πρόσωπό της».
Ὁ ἄνδρας κάθισε στὴ μέση του δρόμου καὶ ἔκλαψε πικρά.
Ὅταν ἔφτασε στὸ σπίτι τοῦ ἀργότερα τὸ ἀπόγευμα, ἡ γυναίκα τοῦ κατάλαβε πῶς ὁ ἀγαπημένος τῆς εἶχε χάσει τὸ φῶς του ...
Νόμιζε πὼς εἶχε τυφλωθεῖ στὸν πόλεμο σὲ κάποια μάχη ...
Τὸν ἀγκαλίασε ὅμως μὲ τὴν ἴδια ἀγάπη καὶ ἔζησαν εὐτυχισμένοι γιὰ 15 χρόνια.
Μετὰ ἡ γυναίκα πέθανε καὶ ὁ ἄνδρας ἀφοῦ τῆς ἔκλεισε τὰ μάτια, ἄνοιξε τὰ δικά του ! ! !
Γιὰ 15 ὁλόκληρα χρόνια ὑποκρίθηκε τὸν τυφλὸ γιὰ νὰ μὴν τὴν πληγώσει ...
Πηγή: ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΛΕΞΙΩΤΙΣΣΑ: