Τὸ πρωῒ τῆς Δευτέρας 12ης Δεκεμβρίου 1994,
ἄφηνε τὴν τελευταία του πνοὴ
ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης
κυρὸς ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ,
ἐτελείωνε μιὰ ζωὴ δοσμένη ὁλοκληρωτικὰ
στὴν Ἐκκλησία καὶ στὸ Ἔθνος.
ἄφηνε τὴν τελευταία του πνοὴ
ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης
κυρὸς ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ,
ἐτελείωνε μιὰ ζωὴ δοσμένη ὁλοκληρωτικὰ
στὴν Ἐκκλησία καὶ στὸ Ἔθνος.
Συχνὰ
ἔλεγε καὶ ἐπανελάμβανε:
ὅτι θὰ ἔλθῃ «τὸ ποθούμενο», ποὺ ἀνέφερε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, καὶ γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο. Κάποτε, λοιπόν, τὸν ἐρώτησαν: «Μὰ, Σεβασμιώτατε, ποιὸς ξέρει πότε θαρθῇ «τὸ ποθούμενο» γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο· καὶ σεῖς ἆρά γε, θὰ ζήσετε μέχρι τότε γιὰ νὰ τὸ χαρῆτε;». Σ’ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα ὁ μακαριστὸς Ἱεράρχης ἀπάντησε ἤρεμα καὶ ἀποφασιστικά: «Ὁ Ρήγας Φερραῖος τραγούδησε τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος, μὰ δὲν τὴν χάρηκε. Κι’ ὁ Μᾶρκος Μπότσαρης πολέμησε γι’ αὐτήν, μὰ δὲν ἐπρόλαβε νὰ τὴν ἰδῇ. Ὁ Θεὸς δὲν θὰ μοῦ πῇ ἄν πέτυχα τὴν ἐθνικὴ ἀποκατάσταση τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ὄχι. Θὰ μὲ ρωτήσῃ μόνον ἄν τώρα ἔκανα αὐτὸ ποὺ μποροῦσα καὶ ποὺ ἔπρεπε».
ὅτι θὰ ἔλθῃ «τὸ ποθούμενο», ποὺ ἀνέφερε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, καὶ γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο. Κάποτε, λοιπόν, τὸν ἐρώτησαν: «Μὰ, Σεβασμιώτατε, ποιὸς ξέρει πότε θαρθῇ «τὸ ποθούμενο» γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο· καὶ σεῖς ἆρά γε, θὰ ζήσετε μέχρι τότε γιὰ νὰ τὸ χαρῆτε;». Σ’ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα ὁ μακαριστὸς Ἱεράρχης ἀπάντησε ἤρεμα καὶ ἀποφασιστικά: «Ὁ Ρήγας Φερραῖος τραγούδησε τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος, μὰ δὲν τὴν χάρηκε. Κι’ ὁ Μᾶρκος Μπότσαρης πολέμησε γι’ αὐτήν, μὰ δὲν ἐπρόλαβε νὰ τὴν ἰδῇ. Ὁ Θεὸς δὲν θὰ μοῦ πῇ ἄν πέτυχα τὴν ἐθνικὴ ἀποκατάσταση τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ὄχι. Θὰ μὲ ρωτήσῃ μόνον ἄν τώρα ἔκανα αὐτὸ ποὺ μποροῦσα καὶ ποὺ ἔπρεπε».
Κὰπως ἔτσι καὶ μεῖς πρέπει νὰ τοποθετήσουμε τὰ πράγματα στὴν ζωὴ μας:
Κάνοντας, δηλαδή, τὸ καθῆκον καὶ τὸ χρέος ποὺ ἔχουμε τώρα, κι’ ἀφήνοντας τὸ
μέλλον στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνος γνωρίζει ἄν καὶ πῶς καὶ πότε θὰ ὑλοποιήσῃ τὰ
σχέδια καὶ τὶς ἐπιθυμίες μας.
Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ