Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Γιατί δεν πρέπει να κάνουμε μπάνιο φαγωμένοι;


Βασιλική Αρβανίτη - Vasiliki Arvaniti Γαστρεντερολόγος Ηπατολόγος
Γιατί δεν πρέπει να κάνουμε μπάνιο φαγωμένοι;
Να κάτι που το καλοκαίρι πρέπει να σκεφτόμαστε συχνα...
Θυμάμαι σαν παιδιά ακούγαμε συχνά: περίμενε μερικές ώρες να βουτήξεις γιατί θα πας στον πάτο αν κάνεις μπάνιο φαγωμένος. Και εμείς μετράγαμε τις ώρες, μερικές φορές κλέβαμε κιόλας για να πάμε μια ωρα νωρίτερα για μπάνιο
Είναι όμως ακριβώς έτσι; είναι δηλαδή το επιπλέον βάρος του φαγητού που θα μας βουλιάξει;

Όχι φυσικά. Απλά αυτό μας φαινόταν σαν πιτσιρίκια λογικό. Γιατί όμως δεν πρέπει να βουτάμε;
Όταν κάνουμε μπάνιο, οι μύες μας χρειάζονται αρκετό οξυγόνο για να λειτουργήσουν. Ετσι η καρδιά στέλνει όσο αίμα τους χρειάζεται . Όταν τρώμε και αρχίζει η διαδικασία της πέψης η καρδιά μας θα στείλει το αίμα στο πεπτικό σύστημα δηλαδή στο στομάχι και το έντερο για να λειτουργήσουν σωστά. Ετσι ελαττώνεται η παροχή αίματος σε άλλα όργανα. Αν εμείς αποφασίσουμε να κολυμπήσουμε φαγωμένοι ζορίζουμε την καρδιά μας για να στείλει πολύ αίμα και στους μυες αλλά και στο πεπτικό σύστημα. Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί αποτελεσματικά. Έτσι αυξάνει η πιθανότητα να πάθει κάποιος κράμπες και να δυσκολευτεί στην κολύμβηση, να κουραστεί πολύ και να μην μπορεί να επιστρέψει ή να πάθει κάποιο καρδιακό επεισόδιο απο την κούραση. Επιπλέον αν κάποιος κολυμπά φαγωμένος, ευκολα μπορεί να κάνει εμετό και να πνιγεί. Για τους λόγους αυτούς θα πρέπει να περιμένουμε από 1 ως 3 ώρες μετά το φαγητό, αναλόγως τι έχουμε φάει. Ένα λιπαρό γεύμα ή ένα μεγάλο γεύμα απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο για να γίνει η πέψη σε σχέση με μια ελαφριά σαλάτα ή κάποιο φρούτο. Το να μπείτε και να καθίσετε στα ρηχά δεν έχει κινδύνους, επικίνδυνο είναι να πάει κάποιος στα βαθιά, όπως και να κάνει έντονη άσκηση.
Προσέχουμε λοιπόν.Το καλοκαιράκι είναι μια υπέροχη εποχή, τόσο όμορφη που μας κάνει να ξεχνιόμαστε από τα προβλήματά μας για λίγο. Ας φτιάξουμε μόνο όμορφες αναμνήσεις από τη θάλασσα και τις διακοπές και ας απολαύσουμε αυτές τις στιγμές μας...