«Ὁ Νορντίν»:
Ἑλληνικώτατο
ὄνομα,
ἀπό τά πλέον
συνηθισμένα!
- Κεφάλαιο: «Πρώτη μέρα στό σχολεῖο».
Ἡ δασκάλα λεει στούς μαθητές της: «δέν θά μέ λέτε κυρία, θά μέ λέτε Γεωργία».
Σχόλιο: Μέσα στήν δῆθεν ἁπλότητα ὑποβόσκει ἡ κατάλυση τῆς ἱεραρχίας καί ἡ ἐλλειψη σεβασμοῦ.
Καί παρακάτω: «μέ τί πρέπει νά ξεκινήσουμε παιδιά;» .....
πετάγεται ἕνας μαθητής: «μέ τή τουαλέτα κυρία».
Σχόλιο: Χυδαία ἰσοπέδωση τῆς ἀξιολογικῆς διαβάθμισης τῶν μαθημάτων.
- Κεφάλαιο: «Ἡ Σόνια ἡ γάτα».
Τό σπίτι παίρνει φωτιά, ἡ γάτα νιαουρίζει, τήν ἀκούει ἡ πυροσβεστική (τί πιό φυσικό!), ἔρχεται καί σβύνει τή φωτιά. Μετά ἀπό αὐτό ἡ γάτα παίρνει παράσημο.
Σχόλιο: Διακωμώδηση τῶν ἡρωικῶν πράξεων. Κατακρήμνηση τῆς ὑψηλῆς ἔννοιας τοῦ ἡρωισμοῦ. Ἀσέβεια πρός τίς θυσίες τῶν προγόνων.
Τό σπίτι παίρνει φωτιά, ἡ γάτα νιαουρίζει, τήν ἀκούει ἡ πυροσβεστική (τί πιό φυσικό!), ἔρχεται καί σβύνει τή φωτιά. Μετά ἀπό αὐτό ἡ γάτα παίρνει παράσημο.
Σχόλιο: Διακωμώδηση τῶν ἡρωικῶν πράξεων. Κατακρήμνηση τῆς ὑψηλῆς ἔννοιας τοῦ ἡρωισμοῦ. Ἀσέβεια πρός τίς θυσίες τῶν προγόνων.
- Κεφάλαιο: «Ὁσάκις».
Τό ἐπίρρημα αὐτό μἐ λογοπαιγνικό τρόπο ἀναφέρεται σέ κάποιον Σάκη. Ὁ-Σάκης (ὁσάκις) λοιπόν αὐτός, ἕνας 25χρονος ἐνήλικας, ἔχει ἐρωτικές σχέσεις μέ μία ἀνήλικη 14χρονη μαθήτρια. Τό περιστατικό αὐτό τῆς παιδεραστίας διδάσκεται σέ σχολικό βιβλίο πρός ἀστεϊσμόν!!
Τό ἐπίρρημα αὐτό μἐ λογοπαιγνικό τρόπο ἀναφέρεται σέ κάποιον Σάκη. Ὁ-Σάκης (ὁσάκις) λοιπόν αὐτός, ἕνας 25χρονος ἐνήλικας, ἔχει ἐρωτικές σχέσεις μέ μία ἀνήλικη 14χρονη μαθήτρια. Τό περιστατικό αὐτό τῆς παιδεραστίας διδάσκεται σέ σχολικό βιβλίο πρός ἀστεϊσμόν!!
- Κεφάλαιο: «Ο Νορντίν στήν Ἐκκλησία».
«Ὁ Νορντίν πῆγε σέ μία Ἐκκλησία τοῦ χριστιανικοῦ Ἀλλάχ καί ὅλο τό μεσημέρι κουβέντιαζε μέ τή γιαγιά του καί δέν μποροῦσε νά χωνέψει, γιατί οἱ χριστιανοί κάνουν τέτοιες ζωγραφιές ... Τί ἄσχημοι γέροι ἦταν αὐτοί μέ τίς γενεάδες στούς τοίχους!».
Σχόλιο: Ἄθλια ἀπαξίωση τῆς ἐπικρατούσας θρησκείας, προσβολή τῶν προβαλλομένων ἀπό τήν Βυζαντινή ἁγιογραφία ἀξιῶν καί ἔνδειξη ἔλλειψης στοιχειώδους αἰσθητηρίου ὅσον ἀφορᾶ στήν τέχνη.
Ἀναλυτικώτερα:
«Ὁ Νορντίν»: Ἑλληνικώτατο ὄνομα, ἀπό τά πλέον συνηθισμένα!
«Ἐκκλησία τοῦ χριστιανοῦ Ἀλλάχ»: Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι μία σοῦπα!
«δέν μποροῦσε νά χωνέψει, γιατί οἱ χριστιανοί κάνουν τέτοιες ζωγραφιές»: Δέν ρωτοῦσε νά μάθει «ὁ πιτσιρικάς» ἀλλά ... εἶχε τέτοιες γνώσεις, τέτοια ἐμπειρία, τέτοια κρίση, ὥστε «δέν μποροῦσε νά χωνέψει» αὐτό πού ἔβλεπε. Καί τί ἔβλεπε; Ὄχι ἔργα τέχνης ἀλλά ζωγραφιές! Ζωγραφιές πού ἔκαναν οἱ χριστιανοί. Σέ τέτοιο πολιτιστικό ἐπίπεδο βρίσκονται οἱ χριστιανοί (κατά τόν μαθητή), ὥστε ἡ θρησκευτική τους τέχνη εἶναι ... παιδικές ζωγραφιές καί μάλιστα κακότεχνες. Διότι:
«Τί ἄσχημοι γέροι ἦταν αὐτοί μέ τίς γενεάδες στούς τοίχους». Οἱ ἅγιοι, ἄσχημοι γέροι! Ὁ συγγράψας τό σχολικό ἐγχειρίδιο ἀνοήτως καί ἐμπαθῶς ἀπαξίωσε τίς σεβάσμιες μορφές τῶν γερόντων συνόλου τοῦ ἀνθρωπίνοιυ πολιτισμοῦ. Δέν ἔχει ἀκούσει ποτέ του γιά γερουσίες, γιά σοφούς, διδασκάλους, προφῆτες, ἀσκητές, ἱερεῖς, κλπ. Τί πρωτογονισμός ἀμαθείας! ἤ τί προγραμματισμένη ἐθελοτυφλία!
«Ὁ Νορντίν πῆγε σέ μία Ἐκκλησία τοῦ χριστιανικοῦ Ἀλλάχ καί ὅλο τό μεσημέρι κουβέντιαζε μέ τή γιαγιά του καί δέν μποροῦσε νά χωνέψει, γιατί οἱ χριστιανοί κάνουν τέτοιες ζωγραφιές ... Τί ἄσχημοι γέροι ἦταν αὐτοί μέ τίς γενεάδες στούς τοίχους!».
Σχόλιο: Ἄθλια ἀπαξίωση τῆς ἐπικρατούσας θρησκείας, προσβολή τῶν προβαλλομένων ἀπό τήν Βυζαντινή ἁγιογραφία ἀξιῶν καί ἔνδειξη ἔλλειψης στοιχειώδους αἰσθητηρίου ὅσον ἀφορᾶ στήν τέχνη.
Ἀναλυτικώτερα:
«Ὁ Νορντίν»: Ἑλληνικώτατο ὄνομα, ἀπό τά πλέον συνηθισμένα!
«Ἐκκλησία τοῦ χριστιανοῦ Ἀλλάχ»: Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι μία σοῦπα!
«δέν μποροῦσε νά χωνέψει, γιατί οἱ χριστιανοί κάνουν τέτοιες ζωγραφιές»: Δέν ρωτοῦσε νά μάθει «ὁ πιτσιρικάς» ἀλλά ... εἶχε τέτοιες γνώσεις, τέτοια ἐμπειρία, τέτοια κρίση, ὥστε «δέν μποροῦσε νά χωνέψει» αὐτό πού ἔβλεπε. Καί τί ἔβλεπε; Ὄχι ἔργα τέχνης ἀλλά ζωγραφιές! Ζωγραφιές πού ἔκαναν οἱ χριστιανοί. Σέ τέτοιο πολιτιστικό ἐπίπεδο βρίσκονται οἱ χριστιανοί (κατά τόν μαθητή), ὥστε ἡ θρησκευτική τους τέχνη εἶναι ... παιδικές ζωγραφιές καί μάλιστα κακότεχνες. Διότι:
«Τί ἄσχημοι γέροι ἦταν αὐτοί μέ τίς γενεάδες στούς τοίχους». Οἱ ἅγιοι, ἄσχημοι γέροι! Ὁ συγγράψας τό σχολικό ἐγχειρίδιο ἀνοήτως καί ἐμπαθῶς ἀπαξίωσε τίς σεβάσμιες μορφές τῶν γερόντων συνόλου τοῦ ἀνθρωπίνοιυ πολιτισμοῦ. Δέν ἔχει ἀκούσει ποτέ του γιά γερουσίες, γιά σοφούς, διδασκάλους, προφῆτες, ἀσκητές, ἱερεῖς, κλπ. Τί πρωτογονισμός ἀμαθείας! ἤ τί προγραμματισμένη ἐθελοτυφλία!
(στοιχεῖα ἀπό ἐφημ. «Ὀρθόδοξος τύπος 3/10/2014 σελ. 5η).
Επιμέλεια: Ερρίπης Κωνσταντίνοςπηγή synodoiporia.