...η απολύτρωση θα έλθει, αλλά με φωτιά και εμπρησμούς.
Η νίκη της Θείας Αγάπης Στο μεγαλομάρτυρα των αθεϊστικών φυλακών της Ρουμανίας άγιο Βαλέριο Γκαφένκου (†18.2.1952) εμφανίστηκε η Παναγία,και τον στήριξε στο μαρτύριό του :
Τα Χριστούγεννα ο Βαλέριος ήταν αρκετά ζωογονημένος.
Τη νύχτα εκείνη των αγγελικών ψαλμωδιών συνέθετε τα θαυμάσια κάλαντα των κρατουμένων του Τίργου Όκνα.
Εκείνη τη νύχτα των Χριστουγέννων δε θα την ξεχάσω ποτέ......
-Ιωάννη, εσύ είσαι ο καλύτερός μου φίλος, μου είπε.
Αλλά τώρα δεν έρχομαι σαν φίλος σε σένα.
Έρχομαι να σου ζητήσω μια συμβουλή, να σου κάνω υπακοή. Θέλεις να με ακούσεις;
-Σε ακούω, απάντησα, αλλά δεν ξέρω αν είμαι άξιος για την εμπιστοσύνη σου σε μένα.
Ο Βαλέριος έκλεισε τα μάτια και μου είπε ήρεμος:
-Αυτή την νύχτα αγρυπνούσα.
Περίμενα να ακούσω τη μελωδία από τα κάλαντα που συνέθετα.
Ήθελα να είναι πολύ ωραία.
Την έψαλλα στο νου μου.
Την αισθάνθηκα να κατεβαίνει από τους ουρανούς.
Ήμουν άγρυπνος, νηφάλιος και ήρεμος όταν ξαφνικά σήκωσα τα μάτια μου και στην άκρη του κρεβατιού είδα την Παναγία, ντυμένη στα λευκά, όρθια, ζωντανή, πραγματική.
Ήταν χωρίς το Βρέφος.
Η παρουσία της μου φαινόταν ζωντανή.
Η Παναγία ήταν πραγματικά δίπλα μου.
Ήμουν πολύ ευτυχής.
Είχα ξεχάσει τα πάντα.
Τότε Αυτή μου είπε:
«Εγώ είμαι η αγάπη σου!
Να μη φοβάσαι!
Να μην αμφιβάλλεις!
Η νίκη θα είναι του Υιού μου!
Αυτός αγίασε τώρα αυτό τον τόπο και τον ετοίμασε για όσα θα γίνουν στο μέλλον.
Οι δυνάμεις του σκότους αυξάνουν και ακόμη θα φοβίζουν τον κόσμο, αλλά θα αφανιστούν.
Ο Υιός μου περιμένει τους ανθρώπους να επιστρέψουν στην πίστη.
Σήμερα οι υιοί του σκότους είναι πιο ατρόμητοι από τους υιούς του φωτός.
Έστω κι αν σας φαίνεται ότι δεν υπάρχει πια πίστη στη γη, να ξέρετε ότι η απολύτρωση θα έλθει, αλλά με φωτιά και εμπρησμούς.
Ο κόσμος πρέπει ακόμη να υποφέρει. Εδώ, όμως, υπάρχει πολλή πίστη και ήρθα να σας ενθαρρύνω. Κρατείτε την ομολογία σας.
Ο κόσμος ανήκει στον Χριστό!»
Η νίκη της Θείας Αγάπης Στο μεγαλομάρτυρα των αθεϊστικών φυλακών της Ρουμανίας άγιο Βαλέριο Γκαφένκου (†18.2.1952) εμφανίστηκε η Παναγία,και τον στήριξε στο μαρτύριό του :
Τα Χριστούγεννα ο Βαλέριος ήταν αρκετά ζωογονημένος.
Τη νύχτα εκείνη των αγγελικών ψαλμωδιών συνέθετε τα θαυμάσια κάλαντα των κρατουμένων του Τίργου Όκνα.
Εκείνη τη νύχτα των Χριστουγέννων δε θα την ξεχάσω ποτέ......
-Ιωάννη, εσύ είσαι ο καλύτερός μου φίλος, μου είπε.
Αλλά τώρα δεν έρχομαι σαν φίλος σε σένα.
Έρχομαι να σου ζητήσω μια συμβουλή, να σου κάνω υπακοή. Θέλεις να με ακούσεις;
-Σε ακούω, απάντησα, αλλά δεν ξέρω αν είμαι άξιος για την εμπιστοσύνη σου σε μένα.
Ο Βαλέριος έκλεισε τα μάτια και μου είπε ήρεμος:
-Αυτή την νύχτα αγρυπνούσα.
Περίμενα να ακούσω τη μελωδία από τα κάλαντα που συνέθετα.
Ήθελα να είναι πολύ ωραία.
Την έψαλλα στο νου μου.
Την αισθάνθηκα να κατεβαίνει από τους ουρανούς.
Ήμουν άγρυπνος, νηφάλιος και ήρεμος όταν ξαφνικά σήκωσα τα μάτια μου και στην άκρη του κρεβατιού είδα την Παναγία, ντυμένη στα λευκά, όρθια, ζωντανή, πραγματική.
Ήταν χωρίς το Βρέφος.
Η παρουσία της μου φαινόταν ζωντανή.
Η Παναγία ήταν πραγματικά δίπλα μου.
Ήμουν πολύ ευτυχής.
Είχα ξεχάσει τα πάντα.
Τότε Αυτή μου είπε:
«Εγώ είμαι η αγάπη σου!
Να μη φοβάσαι!
Να μην αμφιβάλλεις!
Η νίκη θα είναι του Υιού μου!
Αυτός αγίασε τώρα αυτό τον τόπο και τον ετοίμασε για όσα θα γίνουν στο μέλλον.
Οι δυνάμεις του σκότους αυξάνουν και ακόμη θα φοβίζουν τον κόσμο, αλλά θα αφανιστούν.
Ο Υιός μου περιμένει τους ανθρώπους να επιστρέψουν στην πίστη.
Σήμερα οι υιοί του σκότους είναι πιο ατρόμητοι από τους υιούς του φωτός.
Έστω κι αν σας φαίνεται ότι δεν υπάρχει πια πίστη στη γη, να ξέρετε ότι η απολύτρωση θα έλθει, αλλά με φωτιά και εμπρησμούς.
Ο κόσμος πρέπει ακόμη να υποφέρει. Εδώ, όμως, υπάρχει πολλή πίστη και ήρθα να σας ενθαρρύνω. Κρατείτε την ομολογία σας.
Ο κόσμος ανήκει στον Χριστό!»
Μετά η Παναγία εξαφανίστηκε και εγώ έμεινα πλημμυρισμένος από ευτυχία.
Αισθανόμουν κι εγώ αγιασμένος, ανακαινισμένος, συμμετέχοντας στο θαύμα.
Με συστολή, αλλά και με πεποίθηση του είπα απλά:
-Ο Θεός μας προστατεύει.
Εμείς μπορούμε να πέσουμε, αλλά Αυτός θα νικά.
Χρειαζόμαστε πίστη και τώρα μπορούμε να έχουμε περισσότερη.
Να προσευχόμαστε!
(βλ. το συγκλονιστικό βιβλίο του Ιωάννη Ιανολίδε «Ρουμάνοι Ομολογητές και Μάρτυρες του 20ού αιώνα», εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2009, σελ. 171).
Αισθανόμουν κι εγώ αγιασμένος, ανακαινισμένος, συμμετέχοντας στο θαύμα.
Με συστολή, αλλά και με πεποίθηση του είπα απλά:
-Ο Θεός μας προστατεύει.
Εμείς μπορούμε να πέσουμε, αλλά Αυτός θα νικά.
Χρειαζόμαστε πίστη και τώρα μπορούμε να έχουμε περισσότερη.
Να προσευχόμαστε!
(βλ. το συγκλονιστικό βιβλίο του Ιωάννη Ιανολίδε «Ρουμάνοι Ομολογητές και Μάρτυρες του 20ού αιώνα», εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2009, σελ. 171).
diakonima.gr
πηγή ellinilatris.