Ὁ νεομάρτυς Χρῆστος καταγόταν ἀπὸ
τὰ μέρη τοῦ Γενούσου ποταμοῦ τῆς Βορείου Ἠπείρου. Σὲ ὥριμη ἡλικία ἔφυγε ἀπὸ τὸ
χωριό του καὶ πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ἐργαζόταν ὡς κηπουρός. Κάποιος
Τοῦρκος τὸν συκοφάντησε στὸν δικαστή, ὅτι κάποτε ὑποσχέθηκε νὰ γίνει μωαμεθανὸς
καὶ τώρα ἀρνεῖται. Ὁ Ἅγιος συλλαμβάνεται καὶ ὁδηγεῖται στὸ δικαστήριο, ὅπου ὁμολογεῖ
πὼς εἶναι χριστιανὸς....... καὶ δὲν θὰ ἀρνηθεῖ τὴν Ὀρθοδοξία, ὅσα βασανιστήρια κι ἂν
τοῦ κάνουν. Ὁ δικαστὴς ἐξοργισμένος ἀπ΄ τὴν ἐμμονή του στὴν Ὀρθόδοξη πίστη,
διέταξε νὰ τὸν ραβδίσουν γιὰ πολλὴ ὥρα καὶ νὰ τὸν ρίξουν στὴν φυλακή. Ἡ Ἐκκλησία
μας τιμᾶ τὴν μνήμη του στὶς 12 Φεβρουαρίου, ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία ὁ μακάριος Χρῆστος ἀποκεφαλίσθηκε κατὰ τὸ ἔτος 1748.
Ἀπὸ τὸ ἡμερολόγιο τῆς ΣΦΕΒΑ 2015