Καὶ ὁ πατέρας, τοῦ σφαγέα τῶν Ἑλλήνων
Ἰμπραὴμ πασά, ἐκπαιδευτικὸ πρόγραμμα!
Γράφει ὁ Δημήτριος Νατσιός,
Δάσκαλος
«Νὰ δοῦμε ἀκόμα ποῦ θὰ φτάσουμε!
Δὲν ἀφήσαμε βρωμιά, δὲν ἀφήσαμε σιχαμένη πράξη, ποὺ νὰ μὴν κάνουμε, δὲν ἀφήσαμε
πονηρὸ διαλογισμὸ ποὺ νὰ μὴν τὸν ποῦμε ἢ νὰ μὴ τὸν γράψουμε μὲ τὴν μεγαλύτερη ἀδιαντροπιά.
Ξεχαλινωθήκαμε ὁλότελα». Φώτης Κόντογλου
Ἐρωτῶ: Θὰ μποροῦσε νὰ
διοργανωθεῖ στὴ Δράμα ἕνα ἐκπαιδευτικὸ πρόγραμμα, κατάλληλο γιὰ νὰ τὸ
παρακολουθήσουν καὶ μαθητὲς τοῦ Δημοτικοῦ, μὲ θέμα τὸν Δράμαλη πασά; Θυμίζω ὅτι
ὁ Μαχμοὺτ πασάς, καταγόταν ἀπὸ τὴν Δράμα, γι’ αὐτὸ ἔμεινε κοινῶς γνωστὸς ὡς
Δράμαλης. «Διέπρεψε» ὡς σφαγέας Χριστιανῶν καὶ στὴν Δράμα καὶ στὴν Λάρισα, ὅπου
εἶχε......
μετατεθεῖ, γιὰ νὰ λάβει, τέλος, τὸν «μισθὸ» ποὺ τοῦ ἄξιζε, ἀπὸ τὸ
γιαταγάνι τοῦ Κολοκοτρώνη, στὰ Δερβενάκια.
Καυχῶνται, λοιπόν, καὶ ἐπαίρονται
οἱ Δραμινοὶ γιὰ τὴν καταγωγὴ τοῦ θηρίου; θὰ ἐπέτρεπαν στὰ παιδιά τους νὰ
παρακολουθήσουν ἐκπαιδευτικὴ «δράση», ἡ ὁποία θὰ ἐξυμνεῖ τὸν Δράμαλη; Ὁ κοινὸς
νοῦς λέει ὄχι. Ἀλλὰ ποῦ νὰ βρεῖς σήμερα κοινὸ νοῦ, λογική, ἰδίως στὸ ὑπουργεῖο
Παιδείας καὶ στὸ ἁμαρτωλὸ Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς, τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ
καταργηθεῖ!
Θὰ ἀνεχόταν οἱ κάτοικοι τῶν Ἰωαννίνων,
νὰ συμβεῖ κάτι παρόμοιο μὲ τὴν αἱμοσταγῆ τύραννο Ἀλὴ πάσα; (Τὸν ὁποῖο, εἰρήσθω ἐν
παρόδω, κάποια σκύβαλα τῆς νεοταξικῆς ἱστοριογραφίας, προσπαθοῦν νὰ τὸν
παρουσιάσουν ὡς «Βοναπάρτη τῆς Ἠπείρου»).
Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τὸν
γενοκτόνο μας Μουσταφὰ Κεμάλ, τὸν ὁποῖο ψευδῶς τὸν παρουσιάζουν ὡς καταγόμενο ἀπὸ
τὴν Θεσσαλονίκη. (Ἂν καὶ μὲ τὸν νῦν ἀνεκδιήγητο δήμαρχό της ὅλα τὰ περιμένει
κανείς).
Καὶ ὅμως βρέθηκε πόλη τῆς Ἑλλάδας,
ἡ ὁποία τιμᾶ «εὐκλεὲς» τέκνο της, σφαγέα καὶ ἐξολοθρευτὴ τοῦ Γένους μας. Καὶ γιὰ
νὰ μὴν παρεξηγηθῶ, δὲν ἐννοῶ τοὺς κατοίκους ἢ τὴν δημοτικὴ ἀρχὴ τῆς πόλης, ἀλλὰ
ἐκπαιδευτικὸ πρόγραμμα τὸ ὁποῖο τελεῖ ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ὑπουργείου Παιδείας.
Ἐξηγῶ. Στήν Καβάλα,
κατοικοεδρεύει τὸ Ἰνστιτοῦτο Μωχάμετ Ἀλί, ἐπονομαζόμενο «IMARET», τὸ ὁποῖο
στοχεύει στὴν «Ἔρευνα τῆς Ἀνατολικῆς Παράδοσης». (Τί θὰ πεῖ ἀνατολικὴ
παράδοση;). Τὸ ἐν λόγω Ἰνστιτοῦτο ἐκπόνησε ἐκπαιδευτικὸ πρόγραμμα μὲ τίτλο «Στὰ
ἴχνη τοῦ Μωχάμετ Ἀλὶ» καὶ πέτυχε τὴν ἔγκριση τοῦ ὑπουργείου, ὅπερ σημαίνει ὅτι
σχεδὸν ὑποχρεώνονται νὰ τὸ παρακολουθήσουν καὶ παιδιὰ τοῦ δημοτικοῦ σχολείου.
Καὶ αὐτὸ συνέβη, παραμονὲς τῆς ἐθνικῆς
ἐπετείου τῆς 25ης Μαρτίου. Τὸ τί περιλαμβάνει ἡ παρακολούθηση ἀπὸ μαθητὲς καὶ
δασκάλους τῆς ἐν λόγω δράσης θὰ τὸ δοῦμε παρακάτω. Ἂς «βαδίσουμε» ὅμως,
παρενθετικά, στὰ «ἴχνη τοῦ Μωχάμετ Ἀλί», νὰ δοῦμε ποιὸν τιμᾶ ἡ ἑλληνικὴ ἐκπαίδευση.
Γεννήθηκε στὴν Καβάλα τὸ 1769, ἀπὸ
οἰκογένεια Τουρκαλβανῶν. Κατόρθωσε, μὲ τὶς πολεμικές του ἱκανότητες, νὰ ἀναγνωρισθεῖ
τὸ 1805 «Σελὶμ πασὰς» (τοπάρχης) τῆς Αἰγύπτου. Κατὰ τὴν Ἐπανάσταση τὸ ’21, ἀνταποκρίθηκε
στὴν ἔκκληση τοῦ σουλτάνου Μαχμούτ, νὰ τὸν βοηθήσει στὴν κατάπνιξη τῆς ἐξέγερσης
τῶν Ἑλλήνων. Γράφει ὁ Σπ. Τρικούπης στὴν «Ἱστορία τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως»:
«Ἐλέγετο δὲ καὶ ἐπιστεύετο ὅτι συνωμολογήθη νὰ κρατήση, ὁ σατράπης οὗτος, ὑπὸ τὴν
ἐξουσία τοῦ ὅσους ἐν ἀποστασία τόπους ὑποτάξη καὶ τοῦ μὲν κατοίκους χριστιανοὺς
ν’ ἀπαγάγη αἰχμαλώτους εἰς Αἴγυπτον ἢ ἀλλοῦ, αὐτοὺς δὲ τοὺς τόπους νὰ κατοικίση
ὑπὸ Αἰγυπτίων καὶ ἄλλων Μωαμεθανῶν». (τόμ. Γ’, ἔκδ. «Γιοβάνης», σέλ. 127). Ἔτσι
τὴν 7η Ἰουλίου τοῦ 1824 ἀναθέτει στὸν γιὸ τοῦ Ἰμπραήμ, τὴν ὑλοποίηση τοῦ
σατανικοῦ σχεδίου: νὰ ἀπαγάγει, ὅσους Ἕλληνες γλιτώσουν τὴν σφαγή, ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα
καὶ νὰ τὴν «κατοικίση» ὑπὸ Μωαμεθανῶν. Σχέδιο ποὺ τότε ἀπέτυχε, γιατί σὲ τοῦτο
τὸν τόπο ζοῦσαν Κολοκοτρωναῖοι καὶ Καραϊσκάκηδες, ἐνῶ τώρα ἐπιτυγχάνεται, γιατί
μᾶς κυβερνοῦν κυρα-Τασίες καὶ λοιποὶ Νενέκοι, Γραικύλοι προσκυνημένοι. Ἂς τὸ
χωνέψουμε μ’ αὐτὰ ποὺ γίνονται μὲ τοὺς μουσουλμάνους λαθρομετανάστες ἀκυρώνεται
ἡ Ἐπανάσταση τοῦ ’21. Τὰ ἐγκλήματα τῶν δυτικῶν συμμοριῶν τύπου Μπούς, Κάμερον
καὶ Σαρκοζὶ σὲ Ἰρὰκ καὶ Λιβύη καὶ Συρία, τὰ πληρώνει ἡ πατρίδα μας, ἡ ὁποία καὶ
ἐν μέσω φρικτῆς κρίσης διατηρεῖ τὴν ἀνθρωπιά της. Ὅμως, ὅπως δηλώνει ἡ κυρία
Τασία, θὰ τοὺς «κατοικίση» τοὺς μουσουλμάνους σ’ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, γιὰ νὰ ἁπλωθεῖ
ὁ τρόμος σ’ ὅλη τὴν Ἐπικράτεια καὶ ὅσοι τὸ ἀρνοῦνται αὐτὸ εἶναι-δὲν βρίσκω ἄλλη
πιὸ ἀνώδυνη λέξη- ἠλίθιοι.
(Καί... βγάλτε τὸ σκασμὸ ὅλοι σας
γιατί εἶστε ρατσιστές, χρυσαυγίτες καὶ θὰ κατηγορηθεῖτε γιὰ Ἰσλαμοφοβία!!
«Καημένε Μακρυγιάννη νὰ ‘ξερες/
γιατί τὸ τζάκισες τὸ χέρι σου/
τὸ τζάκισες γιὰ νὰ χορεύουν σέικ
τά… κουκουλόπαιδα», γιὰ νὰ
παραλλάξουμε τὸν ποιητή.
Καημένη πατρίδα... θρηνῶ καὶ ὀδύρομαι
γιὰ τὴν κατάντια σου...).
Αὐτὲς τὶς διαταγὲς εἶχε τὸ αἱμοσταγὲς
κτῆνος, ὁ Μπραΐμης, ἀπὸ τὸν πατέρα του. Καὶ ποιὸς ἦταν ὁ Ἰμπραήμ; «Ἦταν ὁ
Μπραΐμης μεθυσμένος πίνει ρούμι καὶ κρασὶ μποτίλιες. Μπεκρὴς πολὺ καὶ
παραλυμένος εἰς γυναῖκες καὶ παιδιά», γράφει ὁ Μακρυγιάννης. («Ἀπομνημονεύματα»,
ἔκδ. Ζαχαρόπουλος, σελ. 396).
Παλαιότερα στὸ Μοριά, ὅταν ἤθελαν
νὰ περιγράψουν ἐμφατικῶς κάποια θεομηνία, ἔλεγαν: «Μπραΐμης πέρασε!» Χιλιάδες
γυναῖκες καὶ παιδιά, μαγάρισε ὁ διεστραμμένος καὶ τὰ ἔστελνε στὰ χαρέμια τοῦ
πατέρα του.
Ὅταν ὁ Καποδίστριας ἀργότερα
θέλησε νὰ ἐλευθερώσει κάποιες Ἑλληνίδες, πληρώνοντας γιὰ τὴν ἐξαγορά τους, αὐτὲς
ἀρνήθηκαν. Ἡ ντροπὴ δὲν τὶς ἄφηνε... Αὐτούς, λοιπόν, τοὺς κτηνανθρώπους ἀποφάσισε
νὰ τιμήσει τὸ ὑπουργεῖο ἐθνοκτόνου παιδαγωγίας, καὶ βρέθηκαν, δυστυχῶς, σχολεῖα
καὶ δάσκαλοι, στὴν Καβάλα, ποὺ ἔσπευσαν, παραμονὲς τῆς ἐθνεγερσίας νὰ ὁδηγήσουν
Ἕλληνες μαθητὲς στὸ μουσεῖο τοῦ Μωχάμετ Ἀλί. Διαβάζω ἀπὸ τὴν ἐπιστολὴ
διαμαρτυρίας γονέων καὶ ἐκπαιδευτικῶν τοῦ νομοῦ Καβάλας.
«Ἐκεῖ τούς ὑποδέχτηκε ἡ ὁρισμένη ἐμψυχώτρια
τοῦ προγράμματος μία ἑλληνίδα δασκάλα, ἡ ὁποία ντύθηκε μὲ ἰσλαμικὴ στολὴ καὶ
μάλιστα ζήτησε νὰ ἀπευθύνονται σὲ αὐτὴν οἱ δάσκαλοι καὶ οἱ μαθητὲς ὄχι μὲ τὸ ἑλληνικο-χριστιανικὸ
ὄνομά της, ἀλλὰ μὲ τὸ τουρκικο-μουσουλμανικὸ ὄνομα ΝΑΣΙΦ καὶ ἀνάμεσα στὶς ἐρωτήσεις
ποὺ ὑπῆρχαν προτυπωμένες καὶ τὶς ὁποῖες ὑπέβαλαν τὰ παιδιά, στὶς 18 Μαρτίου
2015, στὸν νεκρὸ ἐδῶ καὶ δύο αἰῶνες ΜΩΧΑΜΕΤ ΑΛΙ ἦταν καὶ ἡ ἑξῆς 8η ἐρώτηση: “Δὲν
σὲ κορόιδευαν ποῦ εἶχες σκοῦρο δέρμα, δὲν σὲ μισοῦσαν ποῦ ἤσουν ΤΟΥΡΚΟΣ”; Αὐτὲς
οἱ ἐρωτήσεις ἔγιναν στὰ πλαίσια ἑνὸς θεατρικοῦ δρώμενου ποὺ ἀφοροῦσε ἕνα
ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ πρὸς τὸν Μωχάμετ Ἀλί.
Ἐν συνέχεια ἔγινε περιήγηση στὸ
Μουσεῖο τοῦ Μωχάμετ Ἀλί, ποὺ εἶναι ἡ παλιὰ οἰκία του στὴν Καβάλα, ἐπισκέφτηκαν
στοὺς χώρους ἐνδιαίτησης ἀνδρῶν καὶ γυναικὼν (σαλαμλὶκ-ἀνδρώνας καὶ χαρεμλὶκ-γυναικωνίτης)
καὶ τὸ δωμάτιο τοῦ χαρεμιοῦ ὅπου ξάπλωναν ὅλες οἱ παλλακίδες, τὰ ἰδιαίτερα
δωμάτια τοῦ πασᾶ καὶ τὸ δωμάτιο τῆς εὐνοούμενης τοῦ παλλακίδας».
Βεβαίως, γιὰ νὰ ἐξοικειωθοῦν τὰ
παιδιὰ μὲ τὴν τύχη ποὺ τοὺς περιμένει. Εἶμαι περίεργος νὰ μάθω, τί ἔλεγε ἡ ΝΑΣΙΦ-δασκάλα
στὰ κοριτσάκια-μαθήτριες γιὰ τὴν «διαθεματικὴ δράση» τοῦ χαρεμιοῦ;
Στὴν δὲ μεθοδολογία τοῦ
προγράμματος, διαβάζουμε μεταξὺ ἄλλων νεοταξικῶν ἀερολογιῶν περὶ «βιωματικῆς ἐμπειρίας
καὶ τεχνικῶν ἀναστοχασμοῦ, σημειολογιῶν καὶ διακειμενικῶν ἀναφορῶν» τὰ κάτωθι:
«Θέλοντας νὰ πᾶμε ἕνα βῆμα πιὸ πέρα ἀπὸ τὸν ἀναμενόμενο σκοπὸ τοῦ προγράμματος,
τὴν ἀνάδειξη, δηλαδή, τοῦ προσώπου, τοῦ ἔργου καὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μωχάμετ Ἀλί, ἐπιδιώξαμε
ἡ προσωπικότητά του νὰ λειτουργήσει ὡς ἐρέθισμα, μέσω τοῦ ὁποίου οἱ μαθητὲς-τριες
καλοῦνται νὰ ἀναμετρηθοῦν μὲ τὰ δικά τους ὅρια, τὴν δική τους ἐπιθυμία γιὰ
γνώση, περιπέτεια, ζωή... καὶ νὰ ἀναδειχθοῦν καθολικὰ καὶ πανανθρώπινα
νοήματα». Μάλιστα. Πρότυπο, λοιπόν, γιὰ τὰ παιδιά, τοὺς μαθητές μας ὁ Μωχάμετ Ἀλί,
ὁ πατέρας τοῦ παραλυμένου παιδεραστῆ Ἰμπραήμ, ποὺ τοῦ ἔστελνε μικρὰ παιδιὰ ἀπὸ
τὸ Μοριὰ καὶ τὸ Μεσολόγγι γιὰ νὰ ἱκανοποιήσει τὶς διαστροφές του.
«Ἐπῆγε ὁ Ἰμπραΐμης εἰς τὸ Χελμὸ
καὶ τουφέκι δὲν ἀπάντησε πουθενά, καὶ ἐσκλάβωσε περίπου δύο χιλιάδες γυναῖκες
καὶ παιδιά...», λέει ὁ Κολοκοτρώνης στὴ «Διήγησιν Συμβάντων». (ἔκδ. ΙΔΕΒ, σελ.
207). Γιὰ τὸ ὑπουργεῖο καὶ τὰ ποικιλώνυμα Ἰνστιτούτα γνωρίζουμε ἀπὸ ποῦ
παίρνουν γραμμή. Ἡ Στοὰ προωθεῖ τὰ πειθήνια ἐνεργούμενά της σὲ καίριες θέσεις. Ὅμως,
οἱ σύλλογοι διδασκόντων, οἱ δάσκαλοι συνάδελφοί μου, γιατί μπλέκονται, σὲ
τέτοιες παγίδες; Ντροπὴ νὰ ντροπιαζόμαστε. Ψυχὴ καὶ Χριστὸ θέλουν οἱ μαθητές
μας καὶ ὄχι τὰ σκύβαλα ποὺ ρίχνουν στὰ σχολεῖα οἱ μαυραγορίτες τοῦ πνεύματος.
Τζαμιὰ στὴν Ἀθήνα, τμήματα Ἰσλαμικῶν
Σπουδῶν στὴν Θεολογικὴ Θεσσαλονίκης, «προσκυνήματα» στὸ σπίτι τοῦ Μωχάμετ Ἀλὶ
στὴν Καβάλα, μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες σ’ ὅλη τὴν Ἑλλάδα... ἂς ἑτοιμαστοῦμε
γιὰ τὴν νέα Τουρκοκρατία.