Μια
είδηση μας συνεκλόνισε το πρωί της Δευτέρας, μια είδηση απρόσμενη, κι
όμως ήταν αληθινή… "Ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Γεράσιμος Εκοιμήθη".
Ποιος να το πιστέψει, τίνος ο νους να το αντιληφθεί, αυτός που μόλις 22
ημέρας πριν άκουσε την Φωνή Του Θεού και είδε την Χάρη Του να τον
επισκιάζει, τώρα και πάλι ήκουσε ένα κάλεσμα, διαφορετικό αυτή τη φορά,
ένα αιώνιο κάλεσμα το οποίο τον καλούσε να επιστρέψει στην Ουράνια
Πατρίδα.
Δεν
σε γνωρίσαμε από κοντά, δε σου φιλήσαμε το χέρι, δεν σε είδαμε να
λειτουργείς, δεν σε ακούσαμε να κηρύττεις εκ του σύνεγγυς κι όμως δάκρυα
κύλησαν εκ των οφθαλμών μας όταν είδαμε το Σεπτό σκήνωμά σου να
επιστρέφει στην Επαρχία και συνάμα Γενέτειρά σου, όταν είδαμε το ποίμνιο
σου να κλαίει και να θρηνεί τον Πατέρα Επίσκοπό του, όταν είδαμε εσένα
άπνουν, ακίνητον ως Νεκρόν να ενθρονίζεσαι εις την Καθέδρα σου. Κι όμως
πόνο αισθανθήκαμε εις την ψυχή μας για Σένα γλυκύτατε Δέσποτα.
Σε
μάθαμε μέσα σε δύο μέρες.. Καλόγερος, Παπάς, Δεσπότης, Ειλικρινής,
Γεμάτος Αγάπη, Νοσταλγός του ουρανού, άνθρωπος του Θεού!!! Δεν
επιθυμούσες τα πλούτη ούτε και την ανθρώπινη Δόξα, ούτε τα μεγαλεία και
τους επαίνους των ανθρώπων, επιθυμούσες Τον Θεόν και γι αυτό η ζωή σου
ήταν μια ατελείωτη κοινωνία μαζί Του. Παρά το γεγονός ότι έγινες
Επίσκοπος και ανήλθες σε θρόνο Αρχιερατικό εντούτοις δεν έπαψες να
αγαπάς το ταπεινό στασίδι του Μοναχού!
Αγαπημένε
μας Δεσπότη, τι κι αν δεν σε γνωρίσαμε από κοντά, τι κι αν αυτό δε θα
γίνει ποτέ, σκύβουμε ταπεινά το κεφάλι ενώπιον σου και σε παρακαλούμε να
πέμψεις εξ ουρανού δρόσον ίνα αναπαύσει ημάς εκ της καμίνου των Θλίψεων
και των δοκιμασιών. Τώρα θα συναντηθούμε στην προσευχή, εμείς θα
ευχόμαστε ο καλός Θεός να σε αναπαύσει και Εσύ θα εύχεσαι για εμάς… Σε
αγαπούμε, θα σε θυμόμαστε άχρι να ανταμώσουμε εκεί ψηλά στα Επουράνια!
"Kαλύτερα να έπαιρνε ο Θεός εμένα Αφέντη μου και όχι εσένα" έτσι σου
είπε μια απλή γυναίκα αντικρίζοντάς σε εχθές, σε άρπαξε η αγάπη Του,
Χαίρε και πάλι χαίρε… μετά από Σένα ποιος; Στο καλό Πατέρα Γεράσιμε της
καρδιάς μας!!!
Χρήστος Φωτόπουλος
Θεολόγος