Γράφει ο Δημήτριος Τζαφέρης, Θεολόγος
Ανεπανάληπτα, μοναδικά, συγκλονιστικά, τα γεγονότα που συνέβησαν στην Σταύρωση του Ιησού.
Ας
εστιάσουμε τον νου μας για λίγο σε δύο πρόσωπα, τους δύο ληστές που
σταυρώνονταν δεξιά και αριστερά του Ιησού. Κατά την διάρκεια του
Σταυρικού μαρτυρίου ακούγοντας τον μαινόμενο όχλο ο εξ αριστερών ληστής
λέει στον Ιησού: «Εάν εσύ είσαι ο Χριστός σώσε τον εαυτό σου και εμάς».
Τότε ο εκ δεξιών ληστής τον επέπληξε και του είπε: «Δεν φοβάσαι ούτε τον
Θεό αφού βρίσκεσαι στην ίδια καταδίκη; Και εμείς μεν δικαίως, διότι
απολαμβάνουμε άξια εκείνων που κάναμε, ενώ αυτός δεν έκανε κανένα κακό».
Και μετά απευθύνθηκε στον Ιησού και του είπε: «Μνήσθητί μου Κύριε όταν
έλθης εις την Βασιλεία σου» και τότε ο Ιησούς του απάντησε: «Αλήθεια σου
λέγω, σήμερα θα είσαι μαζί μου εις τον Παράδεισο»
1)
διότι συναισθάνθηκε ότι εξαιτίας των πράξεων του δίκαια καταδικάζεται
και υπερασπίζεται τον Ιησού στον άλλο ληστή την στιγμή μάλιστα που η
γνώμη του όχλου ήταν συνήγορος της μεγαλύτερης αδικίας.
2)
Ο ληστής δεν γνώρισε τον Ιησού στις «δόξες Του» δηλ. όταν κήρυττε ή
όταν θαυματουργούσε δεν είδε τους άρτους να πολλαπλασιάζονται, αρρώστους
να θεραπεύονται ,νεκρούς να ανασταίνονται και άλλα πολλά και θαυμαστά.
Τα μάτια του έβλεπαν τον Ιησού του Πάθους Εσταυρωμένο Αιμόφυρτο Παθόντα
και όλα αυτά άγικα, αλλοιώθηκε η ψυχή του και αναγνώρισε με την καρδιά
του έστω και την τελευταία στιγμή το Θεϊκό μεγαλείο και την άπειρη αγάπη
για όλους μας. Πίστεψε επιθύμησε να κλέψει τον… Παράδεισο πράγμα που
τελικά κατάφερε.
Τα
λόγια είναι περιττά ας μιμηθούμε την πράξη του ληστή για να μετέχουμε
και εμείς του Παραδείσου δηλαδή αυτογνωσία, μετάνοια, ομολογία πίστεως,
μετοχή στην Θεία Ευχαριστία που είναι η θυσία του Εσταυρωμένου για εμάς
τους αμαρτωλούς. Ας μας συγκλονίσει έστω και την τελευταία στιγμή, τώρα
δηλαδή, Ο Εσταυρωμένος Ιησούς και να κλέψουμε ….τον Παράδεισο!