Την
Κυριακή 8 Νοεμβρίου του 1920 ο Άγιος Νεκτάριος (κατά κόσμον Αναστάσιος
Κεφαλάς) άφησε την τελευταία του πνοή στο δωμάτιο 2 του Αρεταίειου
νοσοκομείου σε ηλικία 74 ετών, χτυπημένος από τον καρκίνο του προστάτη.
Ο
θάλαμος όπου νοσηλεύθηκε, στον πρώτο όροφο του Αρεταιείου νοσοκομείου,
στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας, στο κέντρο της Αθήνας, έχει μετατραπεί σε
τόπο προσκυνήματος για τους πιστούς και βέβαια για το προσωπικό του
νοσοκομείου. Στο δωμάτιο υπάρχει το κρεβάτι όπου εκοιμήθη ο Άγιος
Νεκτάριος, το οποίο μάλιστα βρισκόταν εγκαταλελειμμένο σε μια αποθήκη
του νοσοκομείου και πριν από λίγα χρόνια βρέθηκε και μεταφέρθηκε στην
αρχική του θέση. Εικόνες του Αγίου Νεκταρίου, λουλούδια, καντήλια και
τάματα πιστών βρίσκονται γύρω και πλάι από το κρεβάτι της κλινικής....
Το
δωμάτιο του Αγίου Νεκταρίου είναι ένας «άγνωστος» τόπος προσκυνήματος
στην Αθήνα. Όσοι πιστοί γνωρίζουν ότι ο Άγιος Νεκτάριος νοσηλεύθηκε και
εκοιμήθη στο Αρεταίειο νοσοκομείο πηγαίνουν τις ώρες του επισκεπτηρίου
για να προσκυνήσουν. Γιατροί και νοσηλευτές πριν ξεκινήσουν τη βάρδια
τους ανεβαίνουν αρχικά στον πρώτο όροφο του νοσοκομείου για να
προσκυνήσουν, ενώ ασθενείς και οι συγγενείς τους πηγαίνουν συχνά για να
προσευχηθούν και να ζητήσουν ένα θαύμα.
Ιερός τόπος
Τις
τελευταίες ημέρες μετρά ατελείωτα και ψυχοφθόρα «πέρα δώθε» στους
διαδρόμους του δεύτερου ορόφου του Αρεταίειου Νοσοκομείου επί της
λεωφόρου Βασ. Σοφίας, στέκεται νυχθημερόν στο πλευρό του ασθενούς
συζύγου της και αισιοδοξεί ότι σύντομα θα επιστρέψουν και πάλι μαζί στο
σπίτι τους. Γι” αυτό ακριβώς προσεύχεται κάθε πρωί, κλεισμένη μόνη της
στο δωμάτιο με τον αριθμό 2, όπου πριν από σχεδόν 94 χρόνια εκοιμήθη ο
άγιος Νεκτάριος.
«Αυτή
η γυναίκα είναι μία από τους δεκάδες πιστούς που προσέρχονται
καθημερινά στο συγκεκριμένο δωμάτιο και ελπίζουν στη θεραπεία. Όλα αυτά
τα χρόνια ο χώρος όπου νοσηλεύτηκε και πέρασε τις τελευταίες ώρες της
ζωής του ο άγιος Νεκτάριος διαφυλάχθηκε σαν τόπος ιερός και τον
επισκέπτονται προσκυνητές από κάθε γωνιά της Ελλάδας» εξηγεί στην
«κυριακάτικη δημοκρατία» ο αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Θεοδωρόπουλος,
αρχειοφύλαξ – συνοδικός γραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της
Ελλάδος, ο οποίος τα τελευταία οκτώ χρόνια είναι υπεύθυνος για τα
λειτουργικά και ποιμαντικά θέματα του Αρεταίειου.
Είχε πάει και ο Χριστόδουλος
Όπως
αναφέρει μάλιστα ο πατέρας Φιλόθεος, το δωμάτιο υπ” αριθμόν 2
επισκεπτόταν συχνά και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος κατά τη
διάρκεια της δίμηνης νοσηλείας του στο Αρεταίειο. «Ο μακαριστός
Χριστόδουλος προσευχόταν για ώρα μπροστά από την κλίνη του αγίου
Νεκταρίου. Τις ημέρες του χειρουργείου του θυμάμαι την προσέλευση του
πλήθους στα κάγκελα του νοσοκομείου, που ζητούσε να πληροφορηθεί για την
κατάσταση της υγείας του Αρχιεπισκόπου» λέει ο π. Φιλόθεος.
Στην
είσοδο του δωματίου της προσευχής υπάρχει το προσκυνητάρι με τα τάματα
των πιστών, ενώ στο εσωτερικό του βρίσκονται εικόνες Αγίων, και βέβαια η
κλίνη στην οποία εκοιμήθη ο άγιος Νεκτάριος. Το κρεβάτι βρισκόταν για
πολλές δεκαετίες ξεχασμένο σε μια παλιά αποθήκη του νοσοκομείου και
εντοπίστηκε μόλις πριν από έξι χρόνια.«Κατά την επικοινωνία μου με τους
ασθενείς και τους συγγενείς τους διαπιστώνω ότι στην πραγματικότητα δεν
υπάρχουν άπιστοι άνθρωποι. Ακόμα και σε αυτούς που δείχνουν αδιάφοροι
διακρίνει κανείς μια σπίθα ελπίδας προς τον Χριστό» τονίζει με έμφαση ο
αρχιμανδρίτης και συνεχίζει: «Εκείνοι που συνήθως επιδιώκουν τον διάλογο
μαζί μου ή με τον εφημέριο του νοσοκομείου είναι οι ασθενείς που
υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία. Κατά κάποιον ανεξήγητο τρόπο
ξεκλειδώνεται η ψυχή τους και ζητούν την παρηγοριά και τη στήριξή μας».
Ο
Άγιος Νεκτάριος ήταν ένας από τους πιο λαοφιλείς ιεράρχες της Ελληνικής
Ορθόδοξης Εκκλησίας και θεωρείται, σύμφωνα με τις λαϊκές παραδόσεις,
θαυματουργός. Ένα από τα θαύματά του, μάλιστα, έγινε το βράδυ της
κοιμήσεώς του, τα ξημερώματα της 9ης Νοεμβρίου 1920, όπως επισημαίνει ο
π. Θεόφιλος. Σύμφωνα με συγγράμματα που αναφέρονται στον βίο του Αγίου,
σε διπλανό κρεβάτι του ίδιου δωματίου νοσηλευόταν μαζί του ένας ασθενής
που είχε μείνει παράλυτος ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο. Μόλις
διαπιστώθηκε ότι ο άγιος Νεκτάριος (κατά κόσμον Αναστάσιος Κεφαλάς) είχε
αφήσει την τελευταία του πνοή το 1920, σε ηλικία 74 ετών, οι δύο
καλόγριες που τον φρόντιζαν έβγαλαν τα εσώρουχα που φορούσε και τα
ακούμπησαν στο διπλανό κρεβάτι. Μόλις ο παράλυτος ασθενής τα ακούμπησα,
συνέβη το θαύμα, σηκώθηκε υγιής και άρχισε να βαδίζει! Το σκήνωμα του
αγίου Νεκταρίου μεταφέρθηκε στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος στον Πειραιά
και από εκεί στον ναό Αγίας Τριάδας – Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα.
Έξω
από το δωμάτιο του Αγίου Νεκταρίου πολλά είναι τα τάματα από ασθενείς
που θεραπεύθηκαν και επιστρέφουν στο νοσοκομείο για να ευχαριστήσουν και
«να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους και την πίστη τους στο Θεό», όπως
λένε.
«Στον
θαυματουργό Άγιο Νεκτάριο που στο θάλαμο τούτο μου ξανάδωσε τη ζωή
(χειρουργικά) το 1963. Με ανείπωτη ευλάβεια και αιώνια ευγνωμοσύνη»,
έγραφε ο λογοτέχνης Ιωάννης Σηφάκης, σε μια εικόνα που βρίσκεται πάνω
από το κρεβάτι του Αγίου.
Σήμερα,
όπως είπαν στο iefimerida.gr εργαζόμενοι του νοσοκομείου, «εκατοντάδες
άνθρωποι που στο παρελθόν νοσηλεύτηκαν στο Αρεταίειο ανεβαίνουν σιωπηλά
τις σκάλες του νοσοκομείου για να προσευχηθούν μπροστά από το κρεβάτι
του Αγίου Νεκταρίου».
Πηγές :
http://www.dimokratianews..iefimerida.
/logia-tou-aera.
choratouaxoritou.gr/