Πριν μιλήσεις για τα στραβά του διπλανού σου, εξέτασε τον εαυτό σου.
Δες τα δικά σου χάλια, δες τα δικά σου λάθη, δες τις δικές σου
αδυναμίες, δες τα δικά σου πάθη. Αλλά αυτό θέλει κότσια μάγκα μου… Είναι
πιο εύκολο βλέπεις, να κατηγορείς τον άλλον. Πόσο μάλλον, όταν αυτός ο
άλλος, δεν είναι μπροστά…
Πριν μιλήσεις για τα πράγματα της επομένης μέρας, για τις δουλειές,
για τις υποχρεώσεις, για όλα αυτά που ‘’πρέπει’’ να γίνουν, που ‘’πρέπει
να μπουν στο πρόγραμμα’’, περίμενε να ξημερώσει. Δεν έχεις υπογράψει
κάνα συμβόλαιο, ότι και αύριο θα είσαι εκεί… Ότι θα ξημερώσει και για
σένα…
Τέλος, πριν βιαστείς να μιλήσεις για Θεό, φρόντισε να Τον γνωρίσεις.
Φρόντισε να ξεστραβωθείς πρώτα εσύ. Όλοι, κάνουμε τους δασκάλους… Το
παίζουμε εκπρόσωποι του Θεού στη γη… Και τά ‘χουμε κάνει σαν τα μούτρα
μας…
Υψώνουμε το δάχτυλο στον πονεμένο αδελφό μας, αντί να του απλώνουμε το χέρι.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.
*(βλ. ”Στοχασμοί περί καλού και κακού”, Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς)
πηγή: e-psyxologos.gr