Η μόνη ελπίδα του Έθνους είναι ο Χριστός

Μόνη ελπίδα ο Χριστός. Και η ταλαίπωρη πατρίδα μας, η Ελλάδα, που ελπίζει ότι θα την βοηθήσει ο άλφα ή ο βήτα διεθνής οργανισμός, μάταια περιμένει. Απεδείχθη στο παρελθόν, ότι

δεν πρέπει να στηρίζουμε τις ελπίδες μας σ’ αυτούς. Είναι ένα μυστήριο η αχαριστία των εθνών προς την πατρίδα μας· προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στην ανθρωπότητα, και όμως δεν την αγαπούν.Το 1922 συνέβη το φοβερό δράμα της Μικράς Ασίας. Έσφαξαν τα άγρια θηρία τους Χριστιανούς, γέμισε η προκυμαία της Σμύρνης, τα πεζοδρόμια και η θάλασσα από αίμα ελληνικό.
Και μέσα στο λιμάνι ήταν μεγάλα θωρηκτά της Αμερικής, της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας· δεν βοήθησαν τους Χριστιανούς που σφάζονταν. 

 Ο Αμερικανός πρόξενος, που βρισκόταν εκεί, έγραψε έπειτα· -Όταν σκέπτομαι το δράμα της Μικράς Ασίας, ντρέπομαι που είμαι άνθρωπος και Αμερικανός…


+ Αυγουστίνος Καντιώτης.

Υ.Γ.   Αφιερωμένο στην κ. Ρεπούση και τους ομοίους της......

Τα τελευταία λόγια, δεν τα είπαμε εμείς οι "συντηρητικοί - εθνικόφρονες - φασίστες - οπισθοδρομικοί - γραφικοί - ανιστόρητοι και κολλημένοι πολίτες, αλλά ο Αμερικανός πρόξενος.