Του Δημητρίου Παναγόπουλου
Όταν
αναστήθηκε ο Χριστός, οι στρατιώτες, πού φύλαγαν τόν τάφο Του καί ήταν
πολλοί, δωροδοκήθηκαν από τούς Εβραίους, γιά νά μή πούν ότι ο Χριστός
αναστήθηκε, αλλά ότι κλάπηκε από τούς Αποστόλους! Ο
Χριστός θάφτηκε μέ τόν Ιουδαϊκό τρόπο ταφής. Άλειψαν τό σώμα Του μέ
παραφίνη (κολλητική ουσία), έντυσαν τό κεφάλι μέ τό σουδάριο καί τό σώμα
μέ σεντόνια.
Άν όμως οι Μαθητές τού Χριστού έκλεβαν τό σώμα τού Χριστού, τά ενδύματά Του πώς βρέθηκαν μέσα στόν τάφο; Δηλαδή έκλεψαν τό σώμα τού Χριστού, βγάζοντας πρώτα τά ρούχα Του; Αστεία πράγματα! Εξάλλου η παραφίνη, πού άλειψαν τό σώμα τού Χριστού, θά ήταν η αιτία, τό σεντόνι νά γίνει ένα μέ τό δέρμα τού Χριστού. Ο Χριστός έμεινε 33 ώρες στόν άδη (από τίς 3 τό απόγευμα τής Παρασκευής έως τά μεσάνυχτα τού Σαββάτου), όσα ήταν δηλαδή τά χρόνια τής επίγειας ζωής Του. Εκεί στόν άδη, ο Χριστός κήρυξε καί όσοι Τόν πίστεψαν, πήγαν μαζί Του στόν Παράδεισο, όταν Αναστήθηκε. Η πρώτη, πού πληροφορήθηκε τήν Ανάσταση τού Κυρίου, είναι η Θεοτόκος από άγγελο Κυρίου.
Μετά τήν Ανάσταση τού Χριστού, δέν ισχύει τό μνήσθητι πού είπε ο ληστής πάνω στό σταυρό. Τό μνήσθητι ίσχυε στήν Παλαιά Διαθήκη. Μετά τήν Ανάσταση, άλλαξε ο τρόπος σωτηρίας τού ανθρώπου καί υπάρχει τό βάπτισμα, η εξομολόγηση καί η θεία Κοινωνία. Πλα νώνται επομένως αυτοί πού λένε καί είναι πολλοί δυστυχώς, ότι εγώ ένα μνήσθητι θά πώ στά τελευταία μου, μιμούμενος τόν ληστή καί έτσι θά σωθώ! Έξαλλου τί μνήσθητι θά πείς, άμα σέ πατήσει αμάξι, τρελλαθείς ή πεθάνεις ξαφνικά καί ακαριαία; Θέλει προσοχή αυτό τό θέμα!
Η «πρώτη» λεγομένη Ανάσταση έχει σχέση μέ τήν κάθοδο τού Χριστού στόν άδη. Εκεί ο Χριστός κήρυξε καί όλοι όσοι Τόν πίστεψαν καί Τόν δέχτηκαν τούς ανέστησε καί πήγαν στόν παράδεισο.
Όλοι όσοι πρωταγωνίστησαν καί συνέβαλαν στήν Σταύρωση τού Χριστού, είχαν φρικτό τέλος.
Μετά τήν Ανάσταση, όταν πεί ο ιερεύς τό Χριστός Ανέστη, ακολουθεί η Αναστάσιμη Ακολουθία, αλλά οι περισσότεροι φεύγουν από τήν Εκκλησία, γιά νά πάνε στά σπίτια τους καί νά φάνε τήν μαγειρίτσα. Αυτό τό γεγονός λυπεί τό Χριστό καί ζημιώνει τόν πιστό. Λέει ο Δαβίδ 1050 χρόνια π.Χ. χαρακτηριστικά: Αναστήθηκε ο Θεός καί διασκορπίστηκαν οι εχθροί Του.
Εχθρούς τούς αποκαλεί ο Δαβίδ, αυτούς πού φεύγουν πιό νωρίς από τήν Εκκλησία, τήν ημέρα τής Αναστάσεως. Μέ αυτόν τόν τρόπο, οι άνθρωποι κολάζονται καί χάνουν τήν ψυχή τους. Μάλιστα πολλοί από αυτούς, πού φεύγουν στό Χριστός Ανέστη, πάνε μετά μέ τήν λαμπάδα καί τό Αναστάσιμο Φώς, νά σταυρώσουν τήν οροφή τής πόρτας τού σπιτιού τους, γιά νά κρατήσουν τάχα μακριά από τό σπίτι τους τό διάβολο.
Δυστυχισμένοι άνθρωποι! Αφού φύγατε νωρίτερα από τήν Εκκλησία, έχετε τόν διάβολο μέσα σας καί ο πονηρός σάς εμπαίζει. Αυταπατώνται έτσι οι άνθρωποι, νομίζοντας ότι έκαναν Πάσχα!
Άν ο Χριστός δέν Αναστήθηκε καί δέν είναι Θεός, δέν υπάρχει σωτηρία γιά τόν άνθρωπο. Αλλά, δόξα σοι ο Θεός, καί Αναστήθηκε καί Θεός είναι.
Τήν Ανάσταση τού Χριστού, ο σατανάς τήν μισεί. Γι' αυτό καί όταν
πείς, Χριστός Ανέστη, σέ ένα αιρετικό, τό μόνο πού δέν θά σού πεί
είναι, Αληθώς Ανέστη!
imverias.blogspot.gr
πηγή panagiaalexiotissa.