Αν αληθεύει, είναι τραγικό...
Τάσεις αυτοκαταστροφής των Ελλήνων
Έγινε
γνωστό στην ελληνική κοινωνία και μας το επιβεβαίωσαν από την Πρεσβεία
της Σλοβακίας, στην οποία απευθυνθήκαμε, το παρακάτω γεγονός.
Η Δημοκρατία της Σλοβακίας, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων των Κρατών του Eurogroup
(των 17 κρατών του Ευρώ) αποφάσισε να εκδώσει αναμνηστικό νόμισμα των 2
Ευρώ με παράσταση των δύο Θεσσαλονικέων αδελφών, των Ελλήνων Αγίων
Ισαποστόλων Κυρίλλου (Κωνσταντίνου) και Μεθοδίου, με το σύμβολο του
Σταυρού και φωτοστέφανα σε καθένα εις δήλωση της αγιότητας τους.
Ακολουθήθηκε
η συνήθης διαδικασία πού προβλέπει......
ο «Κανονισμός (Ε.Ε.) αριθ. 566/2012
του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 2012» (με τις συνδημοσιευόμενες
τροποποιήσεις. Βλέπε Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L,
169/8 -169/10 της 29-6-2012) και η απόφαση υποβλήθηκε προς έγκριση από
το αρμόδιο όργανο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, δηλαδή από την Επιτροπή
(Κομισιόν) σύμφωνα ιδίως με τις παραγράφους 8 και 9.
Και
εδώ συνέβη το παράδοξο: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (η Κομισιόν) γνωστοποίησε
στην Σλοβακική Κυβέρνηση ότι "ορισμένα κράτη αντιτίθενται στο νόμισμα
λόγω θρησκευτικής ουδετερότητας". Και ζήτησαν να απαλειφθούν τα
φωτοστέφανα των Αγίων. Ο Σταυρός άλλωστε με τις δυο οριζόντιες κεραίες
είναι σύμβολο πού ήδη υπάρχει στα κοινά κέρματα του ενός και των δύο
Ευρώ της Σλοβακίας. Έτσι το αίτημα της Κομισιόν περιορίστηκε στα
φωτοστέφανα και η Σλοβακία προβληματίστηκε. Ευτυχώς όμως η αντίδραση
εναντίον των χριστιανικών συμβόλων, φαίνεται ότι δεν ήταν εξίσου ισχυρή
άπ' όλα τα κράτη - μέλη του Eurogroup.
Η αντίδραση προήλθε κυρίως από τους αντιπροσώπους δύο κρατών.
Και αυτοί ήταν οι εκπρόσωποι της Γαλλίας και της Ελλάδας.
Και η μεν Γαλλία πού πάνω από ένα αιώνα διεχώρισε το Κράτος της από τη
Χριστιανική πίστη, γνωρίζουμε τους κινδύνους πού αντιμετωπίζει σήμερα,
αλλά και τις προσπάθειες πού καταβάλλει να "συμμαζέψει" κάποιες
"παρενέργειες".
Η
Ελλάδα όμως, η Ορθόδοξη Ελλάδα που το Σύνταγμά της κηρύσσεται "ΕΙΣ ΤΟ
ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ" και περιλαμβάνει
το άρθρο 3.
Η
Ελλάδα πού τη διαμόρφωση και διατήρηση της την οφείλει στην συνεργασία
με την Ορθόδοξη Εκκλησία, και στην αξιοποίηση της ορθόδοξης πίστης των
παιδιών της στην εθνική της πορεία...
Η
Ελλάδα των τριών Επαναστατικών Συνταγμάτων του 1822-1827. Η Ελλάδα του
Καποδίστρια. Η Ελλάδα των Βαλκανικών Πολέμων. Η Ελλάδα του θαύματος του
1940.
Είναι δυνατόν να αρνείται (και για λογαριασμό των άλλων Ευρωπαίων, μάλιστα) τη χριστιανική της πίστη;
Θεωρούμε
ότι ή πράξη μας αυτή συνιστά μια ιδιότυπη πορεία προς αυτοεξαφάνιση των
Ορθοδόξων Ελλήνων, αφού οι Έλληνες εκπρόσωποι, και εν προκειμένω η
εκπρόσωπος μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι συνεργάτες της, αλλά και
ένας υπουργός της σημερινής Κυβερνήσεως μας, και δύο βουλευτές
αντιπολιτευομένου κόμματος αρνήθηκαν την έκφραση της ιστορικής
πραγματικότητας πού σημάδεψε τη ζωή της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης
με το έργο των Ελλήνων φωτιστών των Σλάβων, πού όσο κι' αν δεν τους
αρέσει ήταν πρωτίστως θρησκευτικό και γι' αυτό και πολιτιστικό.
Και
θα πρέπει όλη η ελληνική κοινωνία να γνωρίζει και να θυμάται ότι
κάποιοι από τους ηγέτες της καλλιεργούν και υπηρετούν την απάρνηση της
ψυχής της και της ορθόδοξης πίστης της, την απάρνηση των θυσιών, αλλά
και των επιτευγμάτων της. Θυμόμαστε όλοι τις «επιστημονικές» διδασκαλίες
για τον «συνωστισμό» στο λιμάνι της Σμύρνης και για τις Σουλιώτισσες
στο Ζάλογγο. Θυμόμαστε το βιβλίο
«Ποια είναι η πατρίδα μου;» και πολλές άλλες ενέργειες τους.
Κοντά
σ αυτές θα προστεθεί και η απόρριψη της απόφασης της Δημοκρατίας της
Σλοβακίας, η οποία ευτυχώς δεν επικράτησε. Αξίζει πάντως να τονιστεί η
σθεναρή στάση της Σλοβακικής κυβερνήσεως, υστέρα από την οποία εκδόθηκε
το νόμισμα με τα χριστιανικά σύμβολα, φωτογραφία του οποίου βλέπετε εδώ.
Ηλίας Χρ. Φραγκόπουλος
πηγή .zoiforos.
koinwnia