Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων
Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων
Ιωάννινα, 21 Φεβρουαρίου 2012
Χρόνια πολλά Συνέλληνες!
Σαν σήμερα, πριν 99 χρόνια, απελευθερώνεται η πόλη των Ιωαννίνων από τους Τούρκους, με το Διάδοχο Κωνσταντίνο να εισέρχεται θριαμβευτής στην πόλη, η οποία, ακολουθώντας την Μακεδονία, ενσωματώθηκε μετά από αιώνες σκλαβιάς στον Εθνικό Κορμό. Ήταν ακόμη μια μεγάλη νίκη του Ελληνισμού, κατά την περίοδο των Βαλκανικών, που οι Έλληνες έγραψαν χρυσές σελίδες στη νεότερή τους ιστορία, λυτρώνοντας αρκετές περιοχές από τους Τούρκους. Μεταξύ των εθελοντών του Ελληνικού Στρατού, εκατοντάδες Κύπριοι, απαντώντας στο κάλεσμα της πατρίδας τους για τη απελευθέρωση των μέχρι τότε υπόδουλων αδελφών τους.
Της απελευθέρωσης της πόλης προηγήθηκε η μάχη στα υψώματα Μπιζανίου, κατά την οποία θυσίασε τη ζωή του υπέρ πατρίδος, ο δήμαρχος Λεμεσού, Χριστόδουλος Σώζος, αποτελώντας ένα από τα σημαντικότερα παραδείγματα αυτοθυσίας του νεότερου Ελληνισμού. Παραμερίζοντας τα αξιώματά του και αρνούμενος οποιαδήποτε διευκόλυνση στην κατάταξή του, έπεσε μαχόμενος ως απλός τυφεκιοφόρος τις 6 Δεκεμβρίου 1912 στο Μπιζάνι, ποτίζοντας με το αίμα του το δέντρο της λευτεριάς. Ένας ακόμη ΩΡΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝ του οποίου ο ηρωικός θάνατος αποτελεί φάρο για όλους όσους αγωνίζονται για την ελληνικότητα της Κύπρου.
Μια τέτοια επέτειος μόνο αισιοδοξία μας προκαλεί, την ώρα που εμείς ως Κυπριακός Ελληνισμός τελούμε υπό τη δεύτερη Τουρκοκρατία και παραμένουμε μέχρι και σήμερα εκ των αλυτρώτων Ελλήνων. Το παράδειγμα της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων μας υπενθυμίζει πως η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της Κύπρου απαιτεί αγώνα και προσήλωση στα εθνικά ιδανικά. Η πολιτική της υποταγής και των συνεχών υποχωρήσεων που γίνονται στα πλαίσια της επιβολής μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας θα παγιώσουν τα τετελεσμένα της εισβολής και τη γενοκτονία που διέπραξε η Τουρκία στο νησί μας, αποτελώντας την ταφόπλακα του Κυπριακού Ελληνισμού. Βασιζόμενοι στις παρακαταθήκες που μας άφησε ο Χριστόδουλος Σώζος και οι υπόλοιποι ηρωικοί Μπιζανομάχοι, έχουμε όλοι χρέος να αντιταχθούμε στους σχεδιασμούς των Αγγλοτούρκων και να ξαναβρούμε την εθνική μας αξιοπρέπεια αγωνιζόμενοι για τη δικαίωση του Κυπριακού Ελληνισμού.
«Τα πήραμε τα Γιάννενα , μάτια πολλά το λένε όπου γελούν και κλαίνε.
Το λέν τα πουλιά των Γρεβενών κι αηδόνια του Μετσόβου όπου τα σκιάζεν η παγωνιά κι ανατριχίλα φόβου.
Το λεν οι χτύποι κι βροντές , το λένε κι καμπάνες , το λένε κι χαρούμενες κι μαυροφόρες μάνες.
Το λένε κι Γιαννιώτισσες που ζούσαν χρόνια βόγγου, το λένε κι Σουλιώτισσες κι βράχοι του Ζαλλόγου»
Εκ του ΔΣ
Α.Φ.Κ. Τόλμη
(To παρόν έχει αναδημοσιευτεί από το μέλος της σελίδας μας Αυτοδιάθεσις Ένωσις)
Σχόλιο εκ των διαχειριστών:
«Δεν ήρθε πρώιμα η άνοιξη κι ουδέ το καλοκαίρι.
Χαιρόμαστε, χορεύουμε και ψιλοτραγουδάμε,
γιατί ελευτερωθήκανε, αητέ, τα Γιάννενά μας!»
