Γράφει ὁ π. Διονύσιος Ταμπάκης, Ι.Ν Παναγίας ΝαυπλίουὍπως μᾶς ἀνέφερε ὁ κ.Α.Γ., νέος δάσκαλος σὲ χωριὸ τῆς Ἀργολίδος :
Στὸ
χωριὸ ὅπου
διδάσκει, γνώρισε ἕναν φιλότιμο ἄνθρωπο, γύρω στὰ 40, ποῦ
ὅπως τοῦ
ἀνέφερε, τοῦ παρουσιάστηκε ξαφνικὰ
σημαντικότατο πρόβλημα ὑγείας
στὰ νεφρά του. Ὅπως τοῦ ἐξήγησαν καὶ
οἱ Γιατροὶ
εἶχαν καταστραφεῖ καὶ τὰ δύο του νεφρὰ
καὶ ἡ
κατάσταση ἦταν πλέον μὴ ἀναστρέψιμη
καὶ ἐπικίνδυνη κ.λ.π.
Βλέποντας τoν ἔτσι
καταστεναχωρημένο ἀμέσως ὁ Δάσκαλος τοῦ
μίλησε γιὰ τὸν
Γέροντα Παΐσιο καὶ τοῦ πρότεινε νὰ
πάει νὰ ἐπισκεφθεῖ τὸ
Μοναστήρι τῆς
Σουρωτῆς ὅπου
βρίσκεται καὶ ὁ τάφος τοῦ Ὁσίου καθὼς
καὶ τὰ
ἅγια Λείψανα τοῦ Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ
Καππαδόκου. Παράλληλά τοῦ χάρισε μία... ἀγαπημένη
του εἰκόνα
(σὲ χαρτόνι) μὲ τὸν π.Παΐσιο νὰ στέκεται μὲ
τὶς παλάμες εὐλαβικὰ σταυρωμένες κάτω
ἀπὸ
ἕνα κυπαρίσσι.
Τὸ
βράδυ, λίγο πρὶν κοιμηθεῖ, ἀπογοητευμένος
γιὰ τὸ
μέλλον τὸ δικό του καὶ
τῆς οἰκογένιάς
του, ἔθεσε τὴν εἰκονίτσα κάτω ἀπὸ τὸ μαξιλάρι του καὶ
πολὺ δύσκολα κοιμήθηκε, ἐνῶ ὅλο τὰ
βράδυ ἵδρωνε ἀπὸ τὸ ἄγχος
του καὶ
τὴν ἀπελπισία
του.
Μέσα στὴν νύκτα ξυπνάει ξαφνικά, βεβαιώνεται ἀπὸ τὸ ρολόϊ του ποὺ
εἶχε στὸ
κομοδίνο ὅτι εἶναι 3 ἡ ὥρα καὶ
μαζὶ αἰσθάνεται
τὴν εἰκόνα κολλημένη πίσω στὴν πλάτη του, στὸ μέρος τοῦ δεξιοῦ...
νεφροῦ.
Ἀπόρησε, διότι γενικὰ κοιμᾶται ἥσυχα, τὴν πῆρε
τὴν φίλησε καὶ τὴν ἔβαλε
πάλι στὸ μαξιλάρι.
Τὸ
πρωϊ, ἀφοῦ
σηκώθηκε κοίταξε καὶ πάλι νὰ δεῖ
τὴν ὥρα
καὶ βλέπει ἀπορημένος
ὅτι οἱ
δεῖκτες εἶχαν
σταματήσει στὶς 3 τὸ βράδυ.
Συνέχισε κατόπιν τὶς ἐξετάσεις
καὶ διαπιστώσανε οἱ Γιατροὶ
πὼς τὸ
δεξὶ νεφρὸ ἄρχισε καὶ πάλι νὰ
λειτουργεῖ φυσιολογικά.
Δὲν
ἔχασε καιρὸ καὶ γρήγορα ἔτρεξε στὸν
ἱερὸ
τάφο τοῦ Γέροντος ὅπου κατέθεσε τὶς θερμὲς εὐχαριστίες καὶ
τὸ εὐλαβικὸ δάκρυ τῆς
ψυχῆς του.
