Ζούσε
κάποτε ένα γεροντάκι, που ήταν εκ γενετής τυφλός. Κάθε μέρα δόξαζε τον
Θεό για τα καλά και τα άσχημα της καθημερινότητάς του.
Προσευχόταν, έκανε μετάνοιες, κομποσχοίνι και εξομολογούταν συχνά. Ποτέ δεν παραπονέθηκε για το ''πρόβλημά'' του….
Κάποτε
τον έπιασε μια βαριά και τρομερή αρρώστια, σφάδαζε από τους πόνους,
αλλά και πάλι δόξαζε τον Θεό. Κάθε μέρα που περνούσε ο πόνος μεγάλωνε,
αλλά εκείνος δόξαζε τον Θεό.
Κάποια στιγμή τον συνάντησαν δυό καλογέρια που τον άκουγαν από μακρυά να επικαλείται την Μεγαλόχαρη.
-Έλα γέροντα, κάνε υπομονή, πες Δόξα Σοι Ο Θεός… Αυτός ξέρει για ποιο λόγο τα επιτρέπει όλα… του είπαν.
-Μόνο
μια φορά Δόξα Σοι Ο Θεός; Χίλιες φορές Δόξα Σοι Ο Θεός… τι νομίζετε
δηλαδή;; Για φαντάσου όμως να γίνω καλά, να μου δώσει ο Θεός μάτια και
να βλέπω και να μου επιτρέψει σαρκικό πόλεμο, που έχει πετάξει τόσους
από τα μοναστήρια…. Θα το άντεχα αυτό τότε;;;; Ξέρει ο Θεός τι μου
στέλνει. Βεβαίως Δόξα Σοι Ο Θεός!!!
Ο Θεός γνωρίζει καλύτερα τον λόγο που μας στέλνει κάθε δυσκολία και σε ποιον την στέλνει….
Ας Τον δοξάζουμε καθημερινά και για τα εύκολα και για τα δύσκολα…. Μέσα από τα δύσκολα αποφεύγουμε τα χειρότερα…
Δόξα Σοι ο Θεός!
