'Αγιος
της ορθόδοξης Εκκλησίας θεωρείται από σήμερα ο γέρων Παΐσιος ο
Αγιορείτης. Σύμφωνα με ανακοινωθέν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η Ιερά
Σύνοδος «ὁμοφώνως ἀποδεχθεῖσα εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς
ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τόν μοναχόν Παΐσιον
Ἁγιορείτην”.
Ο Βίος του Αγίου Παΐσίου
Ο
Όσιος Παΐσιος o Αγιορείτης, κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης -γεννήθηκε
τον Ιούλιο του 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας και «έφυγε» τον Ιούλιο
του 1994- ήταν Έλληνας μοναχός που έγινε ευρέως γνωστός για τον βίο και
το έργο του...... Ο πατέρας του ονομαζόταν Πρόδρομος, ήταν πρόεδρος των
Φαράσων, και η μητέρα του Ευλαμπία. Είχε ακόμη 8 αδέλφια. Στις 7
Αυγούστου του 1924, μια εβδομάδα πριν οι Φαρασιώτες φύγουν για την
Ελλάδα, βαφτίστηκε από τον ιερέα της ενορίας Αρσένιο, τον οποίο η
Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνώρισε ως άγιο. Ο Αρσένιος επέμεινε και του έδωσε
το δικό του όνομα «για να αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως είχε πει.
Πέντε
εβδομάδες μετά τη βάπτιση του μικρού τότε Αρσένιου, στις 14 Σεπτεμβρίου
του 1924 η οικογένεια Εζνεπίδη, μαζί με τους υπόλοιπους πρόσφυγες,
έφτασε στον Άγιο Γεώργιο στον Πειραιά και ακολούθως πήγε στην Κέρκυρα.
Εκεί, τα μέλη της οικογένειας έμειναν για ενάμιση χρόνο. Κατόπιν
μετέβησαν στην Ηγουμενίτσα και κατέληξαν στην Κόνιτσα, όπου ο Αρσένιος
τελείωσε το δημοτικό σχολείο και πήρε το απολυτήριο του με «εξαίρετο
διαγωγή». Από μικρός, δε, σημείωνε τα θαύματα του Αγίου Αρσενίου. Είχε
ιδιαίτερη κλίση προς τον μοναχισμό και επιθυμούσε να μονάσει.
Ο
Αρσένιος μπήκε για να μονάσει στο Άγιο Όρος το 1949, αμέσως μετά την
απόλυσή του από τον στρατό, αλλά επέστρεψε στα κοσμικά για ένα χρόνο
ακόμα, προκειμένου να αποκαταστήσει τις αδελφές του, και επέστρεψε στο
ιερό άβατο. Έμεινε για ένα βράδυ στη Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου
στις Καρυές και ακολούθως κατέλυσε στη σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος,
στο κελί των Εισοδίων της Θεοτόκου, όπου γνώρισε τον πατέρα Κύριλλο,
ηγούμενο της μονής, και τον ακολούθησε πιστά. Ύστερα από αρκετές
«περιπλανήσεις» σε διάφορα ησυχαστήρια του Αγίου Όρους και στο Σινά,
μετακινήθηκε στη Μονή Κουτλουμουσίου έως ότου αρρώστησε σοβαρά και
«εκοιμήθη» το καλοκαίρι του 1994.
Ενταφιάστηκε
στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή
Θεσσαλονίκης. Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην επέτειο
της κοίμησής του, τελείται αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο, με συμμετοχή
χιλιάδων πιστών.
Συνέγραψε 4 βιβλία, τα οποία έχουν εκδοθεί από το Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» (Σουρωτή Θεσσαλονίκης).
Τιτλοφορούνται:
Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης (1991)
Ο Γέρων Χατζη-Γεώργης ο Αθωνίτης, 1809-1886 (1986)
Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα (1993)
Επιστολές (1994).
πηγή:agiosharalabos.
