Παλαιότερη ανάρτηση αλλά πάντα επίκαιρη...
Στο πρωθυπουργικό γραφείο άλλαξε η
διακόσμηση. Ο κ. Τσίπρας αποκαθήλωσε τον πίνακα του Θεοδώρου Βρυζάκη « Η
Ελλάς Ευγνωμονούσα» και έβαλε στη θέση του έναν πίνακα αφηρημένης
τέχνης. Επειδή το γραφείο του εκάστοτε Πρωθυπουργού το επισκέπτονται
πολλοί ξένοι επισκέπτες και επειδή οι συμβολισμοί και η σημειολογία
εκφράζουν τις βαθύτερες απόψεις του Πρωθυπουργού καλό είναι να
αναρωτηθούμε δημοσίως: Γιατί αυτή η αλλαγή; Τί συμβολίζει, τί
εξυπηρετεί;
Ο πίνακας του Βρυζάκη φιλοτεχνήθηκε το
1858 και ανήκει στην Εθνική Πινακοθήκη. Από το 1982, επί Ανδρέα
Παπανδρέου, κοσμούσε το γραφείο του Πρωθυπουργού και μάλιστα βρισκόταν
πίσω από την πολυθρόνα του εκάστοτε Προέδρου της Κυβερνήσεως. Ο Γιώργος
Παπανδρέου ήταν ο πρώτος που τον απομάκρυνε. Ο Αντώνης Σαμαράς προς
τιμήν του τον επανέφρε. Τώρα ο Αλέξης Τσίπρας αποδεικνύεται αγνώμων προς
τους αγωνιστές του 1821 και μιμείται τον Γ. Α. Παπαπανδρέου. Άλλωστε
δεν είναι το μόνο σημείο, στο οποίο τον μιμείται. Δεκάδες συνεργάτες του
μνημονιακού Γ.Α.Π. κατέχουν σήμερα θέσεις υπουργών και συμβούλων της
κυβερνήσεως, η οποία υποτίθεται ότι θα μας βγάλει από το μνημόνιο!
Ο πίνακας, λοιπόν, απομακρύνθηκε και
αντικαταστάθηκε από κάτι εξωτικό και ακατανόητο, χωρίς καμία αναφορά
στην Ιστορία μας, στη φύση μας, στην παράδοσή μας. Ο κ. Τσίπρας δείχνει
με τη νέα επιλογή του ότι δεν είναι υπερήφανος για το 1821, για τους
αγωνιστές της Πίστεως και της Πατρίδος, γενικά για το παρελθόν μας.
Μάλλον ονειρεύεται ένα μέλλον συγκεχυμένο σαν τον νέο πίνακα που
επέλεξε. Η Ελλάς δια του Πρωθυπουργού της δεν ευγνωμονεί πλέον τα τέκνα
της που θυσιάσθηκαν για την Ελευθερία.
Ο Θεόδωρος Βρυζάκης έγινε γνωστός από
αυτόν τον πίνακα και από την περίφημη αναπαράσταση της Εξόδου του
Μεσολογγίου. «Η Ελλάς Ευγνωμονούσα» παρουσιάζει την Ελλάδα σαν μία
γυναίκα με αρχαίο μανδύα, στεφανωμένη και ευγνωμονούσα διάφορες
αγωνιστικές μορφές, οι οποίες τής χάρισαν την Ελευθερία. Ο πίνακας
παρουσιάζει τους πρωταγωνιστές της Επαναστάσεως, αλλά και τους
πρωτομάρτυρες, όπως ο Ρήγας Βελεστινλής, οι οποίοι άνοιξαν τον δρόμο και
έσπειραν τον σπόρο. Είναι απαραίτητο κατά την άποψή μου να υπάρχει
αυτός ο πίνακας στο Πρωθυπουργικό γραφείο για να καταδεικνύει ότι η
σημερινή Ελλάς οφείλει την ύπαρξη και την Ανεξαρτησία της στο 1821, σε
όσους το προετοίμασαν και σε όσους το υλοποίησαν. Η απόρριψη του πίνακα
αυτομάτως σημαίνει και απόρριψη του 1821. Σημαίνει την απόρριψη των
ιδανικών και των αξιών που οδήγησαν στο 1821. Η απομάκρυνση του πίνακα
και η αντικατάστασή του με έργο άσχετο προς την ελληνική ιστορία
υποδηλώνει συνειδητή προσπάθεια των κυβερνώντων να αποκόψουν το παρόν
από το παρελθόν, να απομακρύνουν τον λαό μας από τα ελληνορθόδοξα ιδεώδη
του 1821.
Φαίνεται ότι η ηγεσία της κυβερνήσεως
ενοχλείται από το 1821, επειδή δεν ήταν ταξική εξέγερση. Ήταν
πανελλήνιος και παλλαϊκός αγώνας για τον Χριστό και την Ελλάδα. Ήταν μία
μάχη Χριστιανών κατά αλλοθρήσκων, Ελλήνων κατά Οθωμανών, καταπιεσμένων
κατά κατακτητών. Όσοι ενοχλούνται από τον πίνακα προφανώς δεν θέλουν να
βλέπει ο ξένος επισκέπτης τον Ρωγών Ιωσήφ, τον Επίσκοπο – ήρωα του
Μεσολογγίου, ο οποίος εκφράζει στον πίνακα τη συμμετοχή των ματωμένων
ράσων. Δεν θέλουν να παρουσιάζεται η Ελλάς ως αρχαία Ελληνίδα ώστε να
μην προβάλλεται η συνέχεια του Ελληνισμού. Δεν θέλουν να προβάλλεται ο
Ρήγας, ο οποίος με τη Χάρτα του θεμελίωσε τη Μεγάλη Ιδέα.
Οι αγώνες της Εκκλησίας μας, η πίστη στη
διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού και οι αξίες των Αγωνιστών ενοχλούν.
Η αριστερή διακυβέρνηση στη θέση τους βάζει την ασάφεια της σύγχρονης
τέχνης. Ο Πρωθυπουργός κλείνει το 1821 στην αποθήκη. Ελπίζω να
επανορθώσει το λάθος του!
Κ.Χ. 7.3.2015
πηγή: antibaro.
