Η μνήμη του Παπαγιώργη τον οποίον φόνευσαν οι Τούρκοι το πρωί της
Κυριακής των Βαϊων το 1821 την ώρα που ιερουργούσε τιμήθηκε το πρωί
της Κυριακής στον ιερό ναό της Παναγίας Αλεξιωτίσσης από την Ιστορική
και Εθνολογική Εταιρεία Πελοποννήσου και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της
Αγιαλεξιώτισσας.
Στην διάρκεια της θείας λειτουργίας , κατά την οποία προεξήρχε ο Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος τελέστηκε μνημόσυνο για τον ιερέα του ναού παπα- Γιώργη, που έπεσε θύμα των αγαρηνών ενώ λειτουργούσε , πριν από 196 χρόνια.
Ακολούθως ο Επίσκοπος κ. Χρύσανθος , και οι ιερείς του Ναού μαζί με τους εκκλησιαζόμενους βγήκαν στο προαύλιο του ναού, όπου υπάρχει η μαρμάρινη στήλη με την εντοιχισμένη εικόνα του σφαγιασθέντος ιερέα. Τιμητική θέση δίπλα από το μνημείο είχαν πάρει μέλη της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας με παραδοσιακές φορεσιές και γνήσιο οπλισμό της Επανάστασης του 1821.
Τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και κατατέθηκαν στεφάνια από τον Επίσκοπο κ. Χρύσανθο, τον Πρόεδρο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Πελοποννήσου Χρήστο Μούλια, τον βουλευτή Ανδρέα Κατσανιώτη, τον πρόεδρο του Ανατολικού Διαμαρίσματος και εκπρόσωπο του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου Παναγίας Αλεξιώτισσας.
Βαθειά συγκινημένος ο Επίσκοπος κ. Χρύσανθος αναφέρθηκε στις θυσίες των προγόνων μας για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθερη. Τόνισε πως η φουστανέλλα και το ράσο αγωνίστηκαν για να ελευθερωθεί το γένος και ο αείμνηστος Παπαγιώργης της Αγιαλεξιώτισσας είναι ένα από τα χιλιάδες θύματα που σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους εκείνα τα χρόνια.
Ο Παπαγιώργης υπήρξε ένα από τα εκατοντάδες θύματα της επιδρομής που έκανε ο Γιουσούφ πασάς στις 3 Απριλίου 1821, Κυριακή των Βαϊων , στην Πάτρα με σκοπό να καταστείλει την Επανάσταση και να τρομοκρατήσει τους Πατρινούς.
«Το πρωί της Μεγάλης Δευτέρας , 4 Απριλίου , μας πληροφορεί ο Πουκεβίλ, στις οδούς κείτονταν πάμπολλα πτώματα ακέφαλα, ανθρώπινον αίμα πεπηγμένον εγέμιζε τα ρείθρα των οδών . Συντετριμμένα έπιπλα και αντικείμενα παντός είδους ερριμμένα εις τας οδούς εδείκνυον την έκτασιν της λεηλασίας . Ο Γιουσούφ πασάς εδέχετο ενώπιον του τους στρατιώτας του, οι οποίοι κατ΄έθιμον του παρουσίαζον την κεφαλήν του σφαγέντος Έλληνος, δι΄εκάστην των οποίων ο πασάς τους εφιλοδώρει με λενα χρυσούν νόμισμα.
Οι Τούρκοι συνέχιζαν την λεηλασία , την διαρπαγήν, την αιχμαλωσία . Οσες νεαρές γυναίκας εύρον ασέλγησαν επ΄αυτών εντός των εκκλησιών κατά προτίμησιν. Τας ιεράς εικόνας αυτών συνέτριψαν μετά πατάγου . Τούρκοι αφού ήναψαν πυράς ησέλγησαν επί αρρένων και κατόπιν τους έκαυσαν ζώντες επ αυτών. Ο Γιουσούφ επέλεξε γφια τον εαυτόν του μια οικογένεια ολόκληρον αποτελουμένη από νεαράν μητέρα έχουσαν έφηβον υιόν και δύο κορασίδας. Άλλοι ηχμαλώτησαν άλλας οικογενείας και άλλοι τας επώλησαν εις δημοπρασίαν , τας περισσοτέρας όμως τας έσφαξαν , αφού πρώτον ασέλγησαν επ΄αυτών . Μετά τρεις και πλέον ημέρας έπαυσεν να υπάρχει το ελάχιστον ίχνος ζωής εις την αποτεφρωθείσαν ταύτην πόλιν» μας πληροφορεί ο Θεοφανίδης .
Ο Παπαγιώργης σφαγιάσθηκε την ώρα που τελούσε την θεία λειτουργία στον ναό της Αγιαλεξιώτισσας και επειδή δεν δέχθηκε να εγκαταλείψει το ιερό θυσιαστήριο και να διαφύγει , όπως έκαναν άλλοι πιστοί όταν άκουσαν τους Τούρκους να πλησιάζουν.
Τα τρία του αγόρια τα πήραν αιχμαλώτους οι Τούρκοι. Η μητέρα τους απέβη σε ένα μεγάλο αγώνα προκειμένου να εντοπίσει πού είχαν μεταφερθεί τα αιχμάλωτα αγόρια της και να τα διασώσει. Σύμφωνα με έγγραφες αναφορές , του γιού της Κωσνταντίνου που υπάρχουν στα Γενικά Αρχεία του Κράτους κατόρθωσε να εντοπίσει μόνον εκείνον και τον διέσωσε αφού πλήρωσε μεγάλο χρηματικό ποσό, ενώ τα άλλα δύο παρέμειναν αιχμάλωτοι και αγνοούμενοι .
Ο Κωνσταντίνος επέστρεψε στην Πάτρα και ως Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου έλαβε βεβαίωση των προυχόντων της πόλης (Μπενιζέλος Ρούφος, Κ. Μπουκαούρης, Γεώργιος Γιαννόπουλος, Ζ. Νεράγκαθος, Κ. Θωμόπουλος, Αναστ. Ηλιόπουλος , Αγ. Ξηρομερίτης και Αναγ. Ανδρικόπουλος) την 1η Ιουνίου του 1865 πως όντως ο πατέρας του Γεώργιος Ιερεύς είχε σφαγιασθεί από τους Τούρκους εκτελών την θεία Μυσταγωγίαν, προκειμένου να την χρησιμοποιήσει όπου δει.
Από την βεβαίωσιν αυτήν άναδείχθηκε η θυσία του Παπαγιώργη , του ιερέα της Αγιαλεξιώτισσας , που τιμήθηκε χθες στον ομώνυμο ναό, από τους ιερείς, τα μέλη της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Πελοποννήσου, την μπάντα της ενορίας της Αγίας Σοφίας , και τους ενορίτες της Αγιαλεξιώτισσας
Στην διάρκεια της θείας λειτουργίας , κατά την οποία προεξήρχε ο Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος τελέστηκε μνημόσυνο για τον ιερέα του ναού παπα- Γιώργη, που έπεσε θύμα των αγαρηνών ενώ λειτουργούσε , πριν από 196 χρόνια.
Ακολούθως ο Επίσκοπος κ. Χρύσανθος , και οι ιερείς του Ναού μαζί με τους εκκλησιαζόμενους βγήκαν στο προαύλιο του ναού, όπου υπάρχει η μαρμάρινη στήλη με την εντοιχισμένη εικόνα του σφαγιασθέντος ιερέα. Τιμητική θέση δίπλα από το μνημείο είχαν πάρει μέλη της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας με παραδοσιακές φορεσιές και γνήσιο οπλισμό της Επανάστασης του 1821.
Τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και κατατέθηκαν στεφάνια από τον Επίσκοπο κ. Χρύσανθο, τον Πρόεδρο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Πελοποννήσου Χρήστο Μούλια, τον βουλευτή Ανδρέα Κατσανιώτη, τον πρόεδρο του Ανατολικού Διαμαρίσματος και εκπρόσωπο του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου Παναγίας Αλεξιώτισσας.
Βαθειά συγκινημένος ο Επίσκοπος κ. Χρύσανθος αναφέρθηκε στις θυσίες των προγόνων μας για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθερη. Τόνισε πως η φουστανέλλα και το ράσο αγωνίστηκαν για να ελευθερωθεί το γένος και ο αείμνηστος Παπαγιώργης της Αγιαλεξιώτισσας είναι ένα από τα χιλιάδες θύματα που σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους εκείνα τα χρόνια.
Ο Παπαγιώργης υπήρξε ένα από τα εκατοντάδες θύματα της επιδρομής που έκανε ο Γιουσούφ πασάς στις 3 Απριλίου 1821, Κυριακή των Βαϊων , στην Πάτρα με σκοπό να καταστείλει την Επανάσταση και να τρομοκρατήσει τους Πατρινούς.
«Το πρωί της Μεγάλης Δευτέρας , 4 Απριλίου , μας πληροφορεί ο Πουκεβίλ, στις οδούς κείτονταν πάμπολλα πτώματα ακέφαλα, ανθρώπινον αίμα πεπηγμένον εγέμιζε τα ρείθρα των οδών . Συντετριμμένα έπιπλα και αντικείμενα παντός είδους ερριμμένα εις τας οδούς εδείκνυον την έκτασιν της λεηλασίας . Ο Γιουσούφ πασάς εδέχετο ενώπιον του τους στρατιώτας του, οι οποίοι κατ΄έθιμον του παρουσίαζον την κεφαλήν του σφαγέντος Έλληνος, δι΄εκάστην των οποίων ο πασάς τους εφιλοδώρει με λενα χρυσούν νόμισμα.
Οι Τούρκοι συνέχιζαν την λεηλασία , την διαρπαγήν, την αιχμαλωσία . Οσες νεαρές γυναίκας εύρον ασέλγησαν επ΄αυτών εντός των εκκλησιών κατά προτίμησιν. Τας ιεράς εικόνας αυτών συνέτριψαν μετά πατάγου . Τούρκοι αφού ήναψαν πυράς ησέλγησαν επί αρρένων και κατόπιν τους έκαυσαν ζώντες επ αυτών. Ο Γιουσούφ επέλεξε γφια τον εαυτόν του μια οικογένεια ολόκληρον αποτελουμένη από νεαράν μητέρα έχουσαν έφηβον υιόν και δύο κορασίδας. Άλλοι ηχμαλώτησαν άλλας οικογενείας και άλλοι τας επώλησαν εις δημοπρασίαν , τας περισσοτέρας όμως τας έσφαξαν , αφού πρώτον ασέλγησαν επ΄αυτών . Μετά τρεις και πλέον ημέρας έπαυσεν να υπάρχει το ελάχιστον ίχνος ζωής εις την αποτεφρωθείσαν ταύτην πόλιν» μας πληροφορεί ο Θεοφανίδης .
Ο Παπαγιώργης σφαγιάσθηκε την ώρα που τελούσε την θεία λειτουργία στον ναό της Αγιαλεξιώτισσας και επειδή δεν δέχθηκε να εγκαταλείψει το ιερό θυσιαστήριο και να διαφύγει , όπως έκαναν άλλοι πιστοί όταν άκουσαν τους Τούρκους να πλησιάζουν.
Τα τρία του αγόρια τα πήραν αιχμαλώτους οι Τούρκοι. Η μητέρα τους απέβη σε ένα μεγάλο αγώνα προκειμένου να εντοπίσει πού είχαν μεταφερθεί τα αιχμάλωτα αγόρια της και να τα διασώσει. Σύμφωνα με έγγραφες αναφορές , του γιού της Κωσνταντίνου που υπάρχουν στα Γενικά Αρχεία του Κράτους κατόρθωσε να εντοπίσει μόνον εκείνον και τον διέσωσε αφού πλήρωσε μεγάλο χρηματικό ποσό, ενώ τα άλλα δύο παρέμειναν αιχμάλωτοι και αγνοούμενοι .
Ο Κωνσταντίνος επέστρεψε στην Πάτρα και ως Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου έλαβε βεβαίωση των προυχόντων της πόλης (Μπενιζέλος Ρούφος, Κ. Μπουκαούρης, Γεώργιος Γιαννόπουλος, Ζ. Νεράγκαθος, Κ. Θωμόπουλος, Αναστ. Ηλιόπουλος , Αγ. Ξηρομερίτης και Αναγ. Ανδρικόπουλος) την 1η Ιουνίου του 1865 πως όντως ο πατέρας του Γεώργιος Ιερεύς είχε σφαγιασθεί από τους Τούρκους εκτελών την θεία Μυσταγωγίαν, προκειμένου να την χρησιμοποιήσει όπου δει.
Από την βεβαίωσιν αυτήν άναδείχθηκε η θυσία του Παπαγιώργη , του ιερέα της Αγιαλεξιώτισσας , που τιμήθηκε χθες στον ομώνυμο ναό, από τους ιερείς, τα μέλη της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Πελοποννήσου, την μπάντα της ενορίας της Αγίας Σοφίας , και τους ενορίτες της Αγιαλεξιώτισσας
φωτογραφια Γεράσιμος Δασκουρέλος
πηγή: panagiaalexiotissa.
