"Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ τελείωνε. Δέναμε τὰ ράμματα, ὅταν ξαφνικὰ εἴδαμε ἕνα μικρὸ χεράκι νὰ ξεπροβάλλει καὶ νὰ ἀγκαλιάζει τὸ χέρι τοῦ γιατροῦ. Κανεὶς δὲν τὸ πίστευε. Ὁ γιατρὸςπάγωσε. Τὸ χέρι μου ἔτρεμε καθὼς ἔβγαζα φωτογραφίες...». Τὰ λόγια αὐτὰ ἀνήκουν σὲ μία νοσηλεύτρια τοῦ Ἰατρικοῦ Κέντρου τοῦ Βαντερμπιλτ, στὸ Νάσβιλ τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν. Εἶχαν, τότε, περάσει λίγες μέρες ἀπὸ τὴν ἐπέμβαση τοῦ μικροῦ Σάμιουελ Ἀρμας, ἑνὸς μωροῦ ποῦ μόλις εἶχε συμπληρώσει τὶς εἴκοσι ἑβδομάδες ζωῆς, καί ἄθελά του πρωταγωνίστησε ὅπως πολλοὶ χαρακτήρισαν, σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ὀμορφότερα καὶ πιὸ ἐλπιδοφόρα φωτογραφικὰ στιγμιότυπα. Ἦταν στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας τοῦ ὁ μικρὸς Σάμιουελ, ὅταν οἱ γιατροὶ διέγνωσαν ὅτι πάσχει ἀπὸ διχοτομημένη σπονδυλικὴ στήλη.
Ὅλο τὸ προσωπικὸ ἦταν βέβαιο ὅτι ὁ μικρὸς δὲν θὰ ἐπιζοῦσε μὲ τίποτα, παρὰ μόνο στὴν περίπτωση ποῦ ὑποβαλλόταν σὲ χειρουργικὴ ἐπέμβαση ἐνόσω βρισκόταν στὸν ἀμνιακὸ σάκο. Ἕνας φιλόδοξος γιατρός, ὁ δρ Τζόζεφ Μπροῦνερ, μετὰ ἀπὸ διάφορες ἔρευνες ποῦ εἶχε πραγματοποιήσει στὸ Πανεπιστημιακὸ Ἰατρικὸ Κέντρο τοῦ Βαντερμπιλτ, δήλωσε ὅτι....
θὰ μποροῦσε νὰ φέρει εἰς πέρας τὴν ἐπέμβαση μὲ τὸ βρέφος στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του.
Οἱ γονεῖς δέχθηκαν καὶ ἔτσι, μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες, ὁ Σάμιουελ εἰσήχθη στὴν κλινική του Βάντερμπιλτ.
Ὁ δρ Μπροῦνερ ἀφαίρεσε τὴν ὑστέρα μὲ καισαρικὴ καὶ ἔκανε μία μικρὴ τομὴ στὸν ἀμνιακὸ σάκο, μέσω τῆς ὁποίας μπόρεσε νὰ χειρουργήσει τὸν Σάμιουελ.
Μία ὥρα καὶ δεκατρία λεπτὰ εἶχαν περάσει, τὸ ἐγχείρημα ὁλοκληρωνόταν ἐπιτυχῶς, καὶ σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο συνέβη τό... θαῦμα. Ὁ Σάμιουελ, ἀφοῦ πρῶτα οἱ γιατροὶ διέκριναν κάποιες κινήσεις, ξαφνικὰ ἔβγαλε τὸ μικροσκοπικό του χέρι ἀπὸ τὴν τομὴ καὶ «γάντζωσε» τὸ δάκτυλο τοῦ γιατροῦ...
«Ἔζησα τὴν πιὸ συγκινητικὴ στιγμὴ ὁλόκληρής της ζωῆς μου», ἀνέφερε κάποιες μέρες ἀργότερα ὁ δρ Μπροῦνερ στοὺς «Times» τῆς Νέας Ὑόρκης. «Ἔκλαιγα γιὰ μέρες ὅταν εἶδα τὴ φωτογραφία», εἶπε ἡ Τζούλι Ἀρμας, μητέρα τοῦ μικροῦ. Ἡ φωτογραφία ὀνομάστηκε τὸ «Χέρι τῆς Ἐλπίδας», καὶ πλέον «ταξιδεύει» μέσω τοῦ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στὸ Ἰντερνέτ, ὡς μήνυμα... φωτός.
