Γράφει ὁ π. Διονύσιος Ταμπάκης,
Ι.Ναὸς Παναγίας -Ναύπλιον
Ἔγινε τῆς μόδας καὶ ἐπιβεβλημένο πλέον κάθε ζευγάρι ποὺ
θέλει νὰ ἑνώσει τὶς ζωές του νὰ ξεκινᾶ τὰ πρῶτα του κοινὰ βήματα καὶ κατὰ
προτεραιότητα ἀπὸ τὴν μεγάλη «εὐλογία» τοῦ Δημάρχου ἢ Ἀντιδημάρχου καὶ κατόπιν
,τὶς περισσότερες φορὲς μὲ παιδιὰ στὴν ἀγκαλιὰ ποὺ κλαυθμηρίζουν γοερὰ ἀπὸ τὴν
ταλαιπωρία τῶν 2 συναπτομένων Μυστηρίων νὰ προσέρχονται καὶ στὶς Ἐκκλησιὲς γιὰ
νὰ ἐπιτελέσουν κατὰ τὰ παραδοσιακὰ εἰωθότα καὶ τὸν Θρησκευτικὸ Γάμο.
Τὸ ἀκόμη χειρότερο εἶναι ἀφοῦ φτάσουν στὴν Ἐκκλησία ,κατόπιν
ἑορτῆς, νὰ λαμβάνουν καὶ τὸ ἀπαραίτητο ὕφος τοῦ ἐπιτυχημένου καὶ ὄχι τοῦ
μετανοοῦντος ἀφοῦ ὑπὸ αὐτὲς τὶς συνθῆκες, λίγα χρόνια πρίν, θὰ ντρεπόσουν γιὰ τὸν
ἑαυτό σου πόσο μᾶλλον νὰ προσέρχεσαι μὲ τυμπανοκρουσίες, πλουσίους στολισμοὺς
καὶ ἄλλα ἐφὲ γιὰ νὰ παρουσιάσεις σὲ ἱερὸ τόπο τὴν ἀναίδειά σου στὸν Θεὸ ἀφοῦ ἀποδεικνύεις
στὴν πράξη πὼς Αὐτὸς ἔχει τὴν τελευταία προτεραιότητα στὴν ζωή σου.
Τὸ ἀκόμη λυπηρὸν εἶναι καὶ ἡ δική μας ὡς Ἱερεῖς ἀνοχὴ καὶ οἰκονομία
ποὺ δείχνουμε σὲ αὐτὲς τὶς ἄνομες καταστάσεις καὶ ἔτσι στὴν οὐσία συνηγοροῦμε
καὶ....
ἐπιδοκιμάζουμε αὐτὲς τὶς προδοτικὲς γιὰ Τὸν Χριστὸ μᾶς πράξεις, ἀφοῦ ἐὰν ἡ ἄρνηση
τῶν παλαιῶν Χριστιανῶν νὰ ρίξουνε λίγο λιβανάκι στὰ εἴδωλα ἔφερνε τὴν
κατακρεούργηση καὶ τὸ φρικτὸ μαρτύριό τους, ἐμεῖς σήμερα τόσο εὔκολα καὶ ἀβασάνιαστα
γυρίζουμε τὴν πλάτη μας στὸν Κύριο καὶ ἀφοῦ ρίξουμε τὸ θυμίαμα τῆς ψυχῆς μας ἐπὶ
τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ Δημαρχείου στρεφόμαστε ἔπειτα καὶ ἐθιμοτυπικὰ στὸν Χριστό,
ὅπου Αὐτοῦ θέλημα «ἐστιν ἡ ἔννομος συζυγία»(Ἀκολ.Γάμου)
Τὸ ἐπιπλέον εἰρωνικὸ κιόλας εἶναι ὅταν οἱ τὸν πολιτικὸν
Γάμον ἐπιτελέσαντες καὶ ἀρνούμενοι τὴν πίστη νὰ θελήσουν κατόπιν νὰ γίνουν καὶ ἐγγυητὲς
αὐτῆς τῆς πίστεως (ποὺ λίγο καιρὸ πρὶν ἀμφισβήτησαν ) ὡς ἀνάδοχοι στὸ Ἱερὸ
Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος.
Γιὰ νὰ μὴν ἀναφερθοῦμε καὶ στὰ ὅσα ἀμέτρητα πρακτικὰ
προβλήματα ποὺ δημιουργοῦνται στὸν Ι.Ναὸ κατὰ τὴν τέλεση τῶν διπλῶν Μυστηρίων, ἀφοῦ
ἔχεις νὰ κάνεις μὲ ἕνα παιδὶ καταταλαιπωρημένο νὰ περιμένει ἐπὶ 3 ὧρες μέσα στὴν
πολυκοσμία καὶ ζέστη γιὰ νὰ βαπτισθεῖ, ἀλλὰ καὶ ἕνα συγγενολόϊ μὲ ἀποῦσα
συνήθως Ὀρθόδοξη λειτουργικὴ ἀγωγή, ποὺ καλεῖται ἐπὶ 3 ὧρες νὰ κάνει τὸν
κομπάρσο στὸ Ι. Μυστήριο μπαινοβγαίνοντας ἀπὸ τὸν Ναὸ καὶ καπνίζοντας ἐνίοτε γιὰ
νὰ πλήξει τὴν πλήξη του ἢ μεταποιώντας τὸν Ι.Ναὸ σὲ Συναγωγὴ τῶν Ἰουδαίων μὲ τὴν
ἀτελείωτη μεταξὺ τῶν πάρλα καὶ ἀργολογία.
Εἶναι ἄραγε αὐτὰ πράγματά Του Θεοῦ;
Ἂν ὄχι τότε νὰ μεταποιήσουμε τὴν συνείδησή μας ἀπὸ Duplex σὲ
ἁπλή, καθαρὴ καὶ διάφανη!
