Ἡ νηστεία εἶναι ὄχημα πού ἀνεβάζει στόν οὐρανό. Ἡ νηστεία γεννᾶ τούς προφῆτες, δίνει σοφία στούς νομοθέτες. Ἡ νηστεία
εἶναι γενναῖο φρούριο τῆς ψυχῆς, πιστός συγκάτοικος τοῦ σώματος. Ἡ
νηστεία εἶναι ὅπλο γιά τούς τέλειους, ἄσκηση γιά τούς ἀθηλητές. ἡ
νηστεία ἀποκρούει τούς πειρασμούς, προετοιμάζει γιά τήν εὐσέβεια, εἶναι
συγκάτοικος τῆς νήψης, εἶναι πρόξενος τῆς σωφροσύνης. Ἡ νηστεία ἔσβησε
τή δύναμη τῆς φωτιᾶς· ἡ νηστεία ἔφραξε τά στόματα τῶν λιονταριῶν· ἡ
νηστεία ἀνεβάζει τή προσευχή στόν οὐρανό. Ἡ νηστεία εἶναι μητέρα τῆς
ὑγείας. Ἡ νηστεία εἶναι χαλιναγωγία τῆς νεότητας, στολίδι γιά τούς
γέρους, καλή συντροφιά γιά τούς ὁδοιπόρους. Τό σῶμα ἐκείνου που νηστεύει
εἶναι σεμνό, καί ἡ ψυχή του τίμια. Ἡ νηστεία ἀνέπαυσε τόν Λάζαρο στούς
κόλπους τοῦ Ἀβραάμ. Αὐτή λοιπόν ἄς ποθήσουμε ἐμεῖς, γιά νά ὑποδεχθεῖ καί
ἐμᾶς ἠ ἀγακλιά τοῦ Ἀβραάμ.
Ἄς ἀποφύγουμε τήν τρυφή καί τήν πολύγελη μέθη, τή μητέρα τῆς πορνείας. Ἡ μέθη δέν ὑποδέχεται τόν Κύριο. Ἡ μέθη ἀπόμακρύνει τό Ἅγιο Πνεῦμα.
Ἡ νηστεία εἶναι εὐνομία τῆς πόλης, πειθραχία τοῦ πλήθους. Ἡ νηστεία εἶναι εἰρήνη τῶν σπιτιῶν. Ἡ νηστεία εἶναι χορηγός καί φύλακας τῆς παρθενίας. Ἡ νηστεία εἶναι δρόμος τῆς μετάνοιας. Ἡ νηστεία εἶναι πρόξενος τῶν δακρύων. Ἡ νηστεία δέν ἀγαπᾶ τόν κόσμο, οὔτε τά πράγματα πού εἶναι στόν κόσμο. Λοιπόν, ἄς μήν ἀποκάμουμε νηστεύοντας· διότι ὑπάρχουν Ἄγγελοι, οἱ ὁποῖοι ἀπογράφουν σέ κα΄θε ἐκκλησία αὐτούς πού νηστεύουν. Ἡ νηστεία δέν ἀποδέχεται τή μνησικακία· διότι αὐτοί πού σωρεύουν στόν ἑαυτό τους λύπες καί μνησικακίες, καί ἄν ἀκόμη νομίζουν ὅτι προσεύχονται ἥ νηστεύουν, μοιάζουν μ' αὐτούς πού ἀντλοῦν νερό καί τό βάζουν σέ σπασμένο πιθάρι. ὁ Κύριος δέ δέχεται τήν προσευχή αὐτοῦ πού μνησικακεῖ ἐναντίον τοῦ ἀδελφοῦ του.
Ἄς ἀποφύγουμε τήν τρυφή καί τήν πολύγελη μέθη, τή μητέρα τῆς πορνείας. Ἡ μέθη δέν ὑποδέχεται τόν Κύριο. Ἡ μέθη ἀπόμακρύνει τό Ἅγιο Πνεῦμα.
Ἡ νηστεία εἶναι εὐνομία τῆς πόλης, πειθραχία τοῦ πλήθους. Ἡ νηστεία εἶναι εἰρήνη τῶν σπιτιῶν. Ἡ νηστεία εἶναι χορηγός καί φύλακας τῆς παρθενίας. Ἡ νηστεία εἶναι δρόμος τῆς μετάνοιας. Ἡ νηστεία εἶναι πρόξενος τῶν δακρύων. Ἡ νηστεία δέν ἀγαπᾶ τόν κόσμο, οὔτε τά πράγματα πού εἶναι στόν κόσμο. Λοιπόν, ἄς μήν ἀποκάμουμε νηστεύοντας· διότι ὑπάρχουν Ἄγγελοι, οἱ ὁποῖοι ἀπογράφουν σέ κα΄θε ἐκκλησία αὐτούς πού νηστεύουν. Ἡ νηστεία δέν ἀποδέχεται τή μνησικακία· διότι αὐτοί πού σωρεύουν στόν ἑαυτό τους λύπες καί μνησικακίες, καί ἄν ἀκόμη νομίζουν ὅτι προσεύχονται ἥ νηστεύουν, μοιάζουν μ' αὐτούς πού ἀντλοῦν νερό καί τό βάζουν σέ σπασμένο πιθάρι. ὁ Κύριος δέ δέχεται τήν προσευχή αὐτοῦ πού μνησικακεῖ ἐναντίον τοῦ ἀδελφοῦ του.
Περί νηστείας,
Ἐκδόσεις "Τό περιβόλι τῆς Παναγίας", σελ. 141
