1825: Εκδίδεται το πρώτο φύλλο της Γενικής Εφημερίδος της Ελλάδος, προδρόμου της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως.
1831: Καταδικάζεται σε
θάνατο δια τουφεκισμού,
στο Ναύπλιο, ο δολοφόνος του Ιωάννη Καποδίστρια,
Γεώργιος Μαυρομιχάλης. Πρόεδρος του δικαστηρίου ήταν ο στρατηγός
Τσόκρης. Η ποινή του εκτελείται 2 μέρες αργότερα.
1838:Ο ήρωας της επανάστασης
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απευθύνει λόγο προς τους νέους του Α' Γυμνασίου
Αθηνών, από τον βράχο
της Πνύκας.
Την 7 Οκτωβρίου 1838 ο Στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης επισκέφθηκε το A' Γυμνάσιο Αθηνών στο οποίο μεταξύ άλλων παρακολούθησε παράδοση μαθήματος από τον Γυμνασιάρχη κ. Γεννάδιο. Ενθουσιασμένος από την όλη διαδικασία της διδασκαλίας, αλλά και την παρουσία των μαθητών, εξέφρασε προς τον γυμνασιάρχη την επιθυμία να μιλήσει προς τους μαθητές. Ο κ. Γεννάδιος αποδέχθηκε την πρόταση με ιδιαίτερη ευχαρίστηση και όρισε ως τόπο ομιλίας την Πνύκα λόγω ανεπάρκειας του υπάρχοντος χώρου. Μόλις διαδόθηκε το γεγονός, συγκεντρώθηκε μεγάλο πλήθος από πολίτες όλων των τάξεων και επαγγελμάτων προκειμένου να παρακολουθήσει την ομιλία.
της Πνύκας.
Την 7 Οκτωβρίου 1838 ο Στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης επισκέφθηκε το A' Γυμνάσιο Αθηνών στο οποίο μεταξύ άλλων παρακολούθησε παράδοση μαθήματος από τον Γυμνασιάρχη κ. Γεννάδιο. Ενθουσιασμένος από την όλη διαδικασία της διδασκαλίας, αλλά και την παρουσία των μαθητών, εξέφρασε προς τον γυμνασιάρχη την επιθυμία να μιλήσει προς τους μαθητές. Ο κ. Γεννάδιος αποδέχθηκε την πρόταση με ιδιαίτερη ευχαρίστηση και όρισε ως τόπο ομιλίας την Πνύκα λόγω ανεπάρκειας του υπάρχοντος χώρου. Μόλις διαδόθηκε το γεγονός, συγκεντρώθηκε μεγάλο πλήθος από πολίτες όλων των τάξεων και επαγγελμάτων προκειμένου να παρακολουθήσει την ομιλία.
Παιδιά μου!
Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγὼ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ᾿ αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ᾿ αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα......
....Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα καὶ τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοὶ και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση......
....Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, διά να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχόνοιας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ᾿ ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ημέρα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε· και, δια να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του πολιτεύματος και την φρόνιμον ελευθερία.
Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγὼ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ᾿ αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ᾿ αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα......
....Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα καὶ τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοὶ και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση......
....Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, διά να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχόνοιας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ᾿ ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ημέρα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε· και, δια να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του πολιτεύματος και την φρόνιμον ελευθερία.
πηγή koinwnia
