Το
1992, βρεθήκαμε περίπου είκοσι άνθρωποι στο υπαίθριο αρχονταρίκι του
Γέροντα και τον ακούγαμε με προσοχή, καθισμένοι στα κούτσουρα. Κάποια
στιγμή, σταμάτησε για λίγο, ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε:
"Χρήστο, πάμε εμείς προς το δέντρο να τα πούμε οι δυο μας".
Εκεί ειπώθηκαν, μεταξύ άλλων, και τα παρακάτω: "Γέροντα", του είπα, "έχω την εξής απορία:
Οι μάρτυρες του Ελληνικού Γένους και της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας υπερβαίνουν τα δέκα εκατομμύρια. Ο καλός Θεός δε θα λυπηθεί κάποτε τους Έλληνες και όλο αυτό το αίμα των μαρτύρων, ώστε να μας δώσει την Κωνσταντινούπολη πάλι πίσω; Ως πότε θα την κρατούν οι τούρκοι στα χέρια τους;"
"Παιδί μου, Χρήστο", μου απάντησε, "ο Θεός μάς λυπήθηκε το 1920 και ήθελε να μας τη δώσει. Το θωρηκτό "ΑΒΕΡΩΦ" και το θωρηκτό "ΚΙΛΚΙΣ" είχαν ελλιμενιστεί στον Κεράτιο κόλπο της Κωνσταντινούπολης, αλλά εμείς, τότε, είχαμε μία μεγάλη αμαρτία. Ήμασταν βλάσφημοι. Βρίζαμε τα θεία και, δυστυχώς -ξέρω ότι θα σε στενοχωρήσω, αλλά πρέπει να σου το πω- περισσότερο βλάσφημοι ήταν οι Έλληνες αξιωματικοί. Η τουρκία έχει τα κόλλυβα στο ζωνάρι της και θα διαλυθεί. Εγώ είμαι γέρος. Δε θα προλάβω να τα δω. Εσύ, όμως, είσαι νέος και θα τα δεις".
"Γέροντα, καλά είναι όλα αυτά που μου λέτε, αλλά πότε;"
"Το πότε το ξέρει μόνον ο Θεός. Όταν εγώ, το 1986 και 1987, σας έλεγα ότι θα διαλυόταν η Σοβιετική Ένωση, δε με πιστεύατε. Δε δαλύθηκε; Έτσι θα διαλυθεί και η τουρκία. Θα λειτουργήσουν οι πνευματικές δυνάμεις κατά τέτοιον τρόπο, που τα συμφέροντα των Μεγάλων θα επιβάλουν η Πόλη να δοθεί στην Ελλάδα. Εσείς οι στρατιωτικοί, την Αλβανία να προσέχετε. Από εκεί θα έρθει η απειλή".
"Γέροντα, άμα φτύσουμε, οι Αλβανοί θα πνιγούν στο σάλιο μας, και σεις λέτε ότι θα έρθει απειλή από την Αλβανία; Δεν μπορώ να το πιστέψω".
"Άκου το Γέροντα!", μου απάντησε.
Υποστράτηγος ε.α., Τσιαλίκης Χρήστος, Θεολόγος, Κομοτηνή.
πηγή yiorgosthalassis
"Χρήστο, πάμε εμείς προς το δέντρο να τα πούμε οι δυο μας".
Εκεί ειπώθηκαν, μεταξύ άλλων, και τα παρακάτω: "Γέροντα", του είπα, "έχω την εξής απορία:
Οι μάρτυρες του Ελληνικού Γένους και της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας υπερβαίνουν τα δέκα εκατομμύρια. Ο καλός Θεός δε θα λυπηθεί κάποτε τους Έλληνες και όλο αυτό το αίμα των μαρτύρων, ώστε να μας δώσει την Κωνσταντινούπολη πάλι πίσω; Ως πότε θα την κρατούν οι τούρκοι στα χέρια τους;"
"Παιδί μου, Χρήστο", μου απάντησε, "ο Θεός μάς λυπήθηκε το 1920 και ήθελε να μας τη δώσει. Το θωρηκτό "ΑΒΕΡΩΦ" και το θωρηκτό "ΚΙΛΚΙΣ" είχαν ελλιμενιστεί στον Κεράτιο κόλπο της Κωνσταντινούπολης, αλλά εμείς, τότε, είχαμε μία μεγάλη αμαρτία. Ήμασταν βλάσφημοι. Βρίζαμε τα θεία και, δυστυχώς -ξέρω ότι θα σε στενοχωρήσω, αλλά πρέπει να σου το πω- περισσότερο βλάσφημοι ήταν οι Έλληνες αξιωματικοί. Η τουρκία έχει τα κόλλυβα στο ζωνάρι της και θα διαλυθεί. Εγώ είμαι γέρος. Δε θα προλάβω να τα δω. Εσύ, όμως, είσαι νέος και θα τα δεις".
"Γέροντα, καλά είναι όλα αυτά που μου λέτε, αλλά πότε;"
"Το πότε το ξέρει μόνον ο Θεός. Όταν εγώ, το 1986 και 1987, σας έλεγα ότι θα διαλυόταν η Σοβιετική Ένωση, δε με πιστεύατε. Δε δαλύθηκε; Έτσι θα διαλυθεί και η τουρκία. Θα λειτουργήσουν οι πνευματικές δυνάμεις κατά τέτοιον τρόπο, που τα συμφέροντα των Μεγάλων θα επιβάλουν η Πόλη να δοθεί στην Ελλάδα. Εσείς οι στρατιωτικοί, την Αλβανία να προσέχετε. Από εκεί θα έρθει η απειλή".
"Γέροντα, άμα φτύσουμε, οι Αλβανοί θα πνιγούν στο σάλιο μας, και σεις λέτε ότι θα έρθει απειλή από την Αλβανία; Δεν μπορώ να το πιστέψω".
"Άκου το Γέροντα!", μου απάντησε.
Υποστράτηγος ε.α., Τσιαλίκης Χρήστος, Θεολόγος, Κομοτηνή.
πηγή yiorgosthalassis
