Τὰ βήματα στὴ μαρτυρικὴ καὶ χαριτωμένη ζωὴ τοῦ Χριστιανοῦ.

Παρατηρῶ μία γενικὴ κατάπτωση. Ὅλοι μας βλέπουμε σκάνδαλα καὶ ἕναν γενικὸ ἀποπροσανατολισμὸ ἀπὸ τὴν ἱερὰ παράδοση. Δὲν πρέπει ὅμως νὰ μᾶς πιάνει πανικὸς ἀλλὰ νὰ ἐναποθέτουμε τὴν ἐλπίδα μας στὸν Θεό. Ὁ Θεὸς βοηθάει τὸν ἄνθρωπο, δηλαδὴ τὸ παιδί του, ὅταν τὸ ἴδιο τὸ παιδὶ ἀφήσει τὸν Θεὸ καὶ δεχτεῖ τὸ ἔλεός του. Ὁ Θεὸς λειτουργεῖ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἐπειδὴ σέβεται ἀπολύτως τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδὴ τὸ αὐτεξούσιο ποὺ τοῦ ἔχει χαρίσει. Ἑπομένως ἀδέλφια, δὲν ἔχουμε κάποιο ὄφελος ἀπὸ τὸ νὰ παραμένουμε μακρυὰ ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἂς κάνουμε ἕνα βῆμα γιὰ νὰ τὸν πλησιάσουμε. Καὶ τώρα ἔρχεται τὸ ἐρώτημα: "Τί εἴδους βῆμα νὰ κάνω ὥστε νὰ πλησιάσω τὸν Θεό;". Τὸ σημαντικότερο εἶναι νὰ βρῶ ἕναν πνευματικὸ στὸν ὁποῖο θὰ ἀναπαύομαι καὶ σὲ αὐτὸν θὰ κάνω τὴν ἐξομολόγηση. Ἡ ἐξομολόγηση εἶναι τὸ "πλυντήριο" ὅπως πολὺ σωστὰ ἔλεγε κάποιος στοχαστής. Εἶναι ὁ δρόμος πρὸς.... τὴν κάθαρση. Ἐπειδὴ πολλὲς φορὲς συμβαίνει ὥστε πολλοὶ νὰ μὴν ἀναπαύονται στὸν πνευματικό τους καὶ νὰ αἰσθάνονται τὴν ἐπιθυμία νὰ φύγουν ἀπὸ αὐτόν, καλὸ θὰ εἶναι νὰ ὑπάρχει εἰλικρίνεια. Δηλαδὴ μπορεῖ νὰ ὑπάρχουν πνευματικοὶ ποὺ ὄντως καταπιέζουν τὰ παιδιά τους μὲ μεγάλη ἀδιακρισία. Καλὸ θὰ εἶναι νὰ συμβουλευτῆς σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωση καὶ κάποιον ἄλλον γέροντα μὲ πνευματικὴ πείρα. Ὅμως τυχαίνει πολλὲς φορὲς καὶ σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωση ὑπάρχει

μεγάλος κίνδυνος, νὰ θέλουμε νὰ ἀλλάξουμε πνευματικὸ ἐπειδὴ προσβλέπουμε σὲ κάποια πονηριά. Ἂς δείχνουμε καὶ λίγη ὑπομονὴ στὶς δυσκολίες τῆς ζωῆς. Ὅμως ἐὰν ἀδελφέ μου δὲν ἀναπαύεσαι ἄλλαξε τὸν πνευματικό σου μὲ ταπείνωση. 

Τὸν πνευματικό σου νὰ τὸν ἀκοῦς καὶ νὰ ταπεινώνεσαι. Νὰ θυμᾶσαι ὅτι ὁ πνευτικὸς εἶναι ἡ "σωλήνα" ποὺ μεταφέρει τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ ὅτι ἡ ὁ παπὰς ποὺ ὁμολογεῖς τὶς ἁμαρτίες σου εἶναι στὸ πρότυπό του Δεσπότη Χριστοῦ.

Ἀδελφέ μου, καλὸ εἶναι νὰ ποῦμε ὅτι δὲν ἔχει σημασία τόσο ἡ πνευματικὴ κατάσταση τοῦ ἱερέα, καὶ νὰ ξέρεις ὅτι καὶ στὸν ἁμαρτωλότερο παπὰ νὰ πᾶς ἡ ἐξομολόγησή σου ἰσχύει καὶ εἰσακούεται ἀπὸ τὸν Θεό. Ὅμως εἶναι λογικὸ ὅλοι μας νὰ θέλουμε νὰ ἔχουμε ἕναν ἄξιο πνευματικό, παραδοσιακό, ταπεινὸ καὶ μὲ διάκριση.

Ἔπειτα, συνεχίζεις τὴν πνευματική σου πορεία ἀκολουθώντας πιστὰ τὶς πατρικὲς συμβουλές. Δηλαδὴ θὰ κοινωνεῖς ὅποτέ σου ὁρίσει ὁ πνευματικός σου, χωρὶς νὰ ὑπολογίζεις τὴν ἄποψη καὶ τὰ σχόλια τοῦ κόσμου. Μὴν προχωρεῖς μὲ στήριγμα τοὺς λογισμούς σου, ἀλλὰ μὲ ταπείνωση νὰ καταφεύγεις στὶς νουθεσίες. 

Ἡ ὅλη σου ζωὴ κοντὰ στὸν Χριστὸ πλέον εἶναι γλυκιὰ ἀλλὰ μὲ σταυρικὲς θυσίες. Νὰ γνωρίζεις ὅτι ἡ ζωὴ ἑνὸς Χριστιανοῦ καὶ ὁ δρόμος ποὺ πρέπει νὰ βαδίσει δὲν εἶναι μὲ ροδοπέταλα ἀλλὰ μὲ ἀγκάθια. Θὰ ἔχεις βεβαίως τὶς περιόδους τῆς ἰδιαιτέρας χάριτος τῆς εὐσπλαχνίας τοῦ Θεοῦ, ὅμως θὰ ὑπάρχουν στιγμὲς ποὺ ὁ Θεὸς θὰ ἐπιτρέψει γιὰ τὴν πνευματική σου ὀφέλεια νὰ ἀντιμετωπίσεις πειρασμοὺς ὄχι βεβαίως πάνω ἀπὸ τὸ μέτρο τῶν δυνατοτήτων σου.

Ἡ προσευχὴ καὶ εὐχὴ μᾶς εἶναι νὰ ἀγαπήσουμε τὸν Κύριο ποὺ τόσο πολύ μας ἀγάπησε καὶ τὸ ἀπέδειξε μὲ τὴν Θεία του Οἰκονομία, δηλαδὴ μὲ τὸ σχέδιο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. 

Τέλος, νὰ προσθέσω αὐτὸ ποὺ ἔλεγε ὁ Γέροντας Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστής: «ὁ Γλυκὴς Ἰησοῦς μέσα εἰς τὰς θλίψεις γνωρίζεται»

Ἀγαθάγγελος
πηγή orthodoxia-ellhnismos.